شماره ٣٥٦: چنین که آمده منظور لطف شاه چراغ
چنین که آمده منظور لطف شاه چراغ
بناز گو بشکن گوشه کلاه چراغ
ز نور معرفت حق شاه در سخن است
صباح ، طلعت خورشید وشامگاه چراغ
بروشنی شب وروز مانه یکسانست
از آن زمان که جهان مجلست وشاه چراغ
فروغ ناصیه روزگار اکبر شاه
که برفروخت بدلها زهر نگاه چراغ
چراغ هستیش از نور مطلقست که هست
بچشم فقر چراغ وبدست جاه چراغ
چراغ ما شده منظور شه بدست ادب
فلک گذاشته بر گوشه کلاه چراغ
براه معرفت حق خودست هادی خود
چراغ را نبرد کس به پیش راه چراغ
طواف انجمن شه چراغ راه دلست
درای عرفی از این انجمن بخواه چراغ