شماره ٣٦٨: هر کرا دشمن شوم بر عیب خود محرم کنم
هر کرا دشمن شوم بر عیب خود محرم کنم
تا ز بیم طعنه با او کینه جوئی کم کنم
الوداع ای دوستان و دشمنان رفتم که باز
دشمنی با شادمانی دوستی با غم کنم
ترک عادت گر بیک نوبت نشاید چند گاه
تشنگی را چاره از نظاره زمزم کنم
گر فلاطون را دهم الزام نادانم ولی
کوس دانائی زنم گر خویش را ملزم کنم
از تماشا باز مانم گر من از اطوار خویش
هر کرا بیگانه یابم آشنائی کم کنم
عرفی از گوش تأمل پنبه خست برآر
تا بهیچت بی نیاز از همت حاتم کنم