شماره ٣٨٦: بلب داغ چو ما خنده بمرهم زده ایم
بلب داغ چو ما خنده بمرهم زده ایم
طعن شادی بدل سوخته از غم زده ایم
دل بر سوائی ما خوش مکن ای عشق که ما
طبل ناموس تو بر بام دو عالم زده ایم
نقد امید حریفان همه در کعبه ماست
وین عجبتر که غلط باخته و کم زده ایم
بزم مقصود مجوئید کز آشوب جنون
صدره این بزم فرو چیده و بر هم زده ایم
برو ای غیر که خاموش لبان میدانند
که برین رشته گره بهر چه محکم زده ایم
مژده ای بخت که ناموس،کلیدش گم کرد
قفل الماس که ما بر در مرهم زده ایم
عرفی از باده غم نشاه شادی مطلب
این نه جاهیست که در انجمن غم زده ایم