شماره ٤٠٣: هر چند بیغمانه بمسکن فتاده ام
هر چند بیغمانه بمسکن فتاده ام
زنجیر صد کرشمه بگردن فتاده ام
در نعمت او فتاده و شکری نمیکنیم
بس نا شکفته در گل و گلشن فتاده ام
خوشدل بنور شمع شبستانت از برون
شبها بخاک دیده بروزن فتاده ام
از قسمت ازل نکنی شکوه هان خموش
من شاخ طوبیم که بگلخن فتاده ام
مفکن بخاکم از ثمر نارسم بخشم
کز شاخ نخل وادی ایمن فتاده ام
گرد حریم دیرم و در دیده ام کشند
تا از کدام گوشه دامن فتاده ام
در بزم عیش عرفی اگر روز ساکنم
شب تا سحر بحلقه شیون فتاده ام