شماره ٤٢٤: باز از شراب فتنه خرابم نمیکنی
باز از شراب فتنه خرابم نمیکنی
از آتش کرشمه کبابم نمیکنی
صد پرسشم زهر سر مو میکنی ولی
یگره عنایتی بجوابم نمیکنی
بهر فریب سایه نیندازیم بسر
در زیر شاخ سدره بخوابم نمیکنی
کردم هزار خضر بیک العطش کباب
وزتشنگان خویش حسابم نمیکنی
صد شیشه گشت خالی و صافی بته رسید
و زجرعه هنوز خرابم نمیکنی
صد ناله سوخت در دل و در بزم خود هنوز
فریاد بخش چنک ؟ ربابم نمیکنی
مردم ز ننگ هوش و زمستانه خنده
دریاکش محیط شرابم نمیکنی