•  
• کتابخانه فارسی /
• دیوان سعدی /
• غزلیات

غزلیات

• شماره ١: اول دفتر به نام ایزد دانا
• شماره ٢: ای نفس خرم باد صبا
• شماره ٣: روی تو خوش می نماید آینه ما
• شماره ٤: اگر تو فارغی از حال دوستان یارا
• شماره ٥: شب فراق نخواهم دواج دیبا را
• شماره ٦: پیش ما رسم شکستن نبود عهد وفا را
• شماره ٧: مشتاقی و صبوری از حد گذشت یارا
• شماره ٨: ز اندازه بیرون تشنه ام ساقی بیار آن آب را
• شماره ٩: گر ماه من برافکند از رخ نقاب را
• شماره ١٠: با جوانی سرخوشست این پیر بی تدبیر را
• شماره ١١: وقت طرب خوش یافتم آن دلبر طناز را
• شماره ١٢: دوست می دارم من این نالیدن دلسوز را
• شماره ١٣: وه که گر من بازبینم روی یار خویش را
• شماره ١٤: امشب سبکتر می زنند این طبل بی هنگام را
• شماره ١٥: برخیز تا یک سو نهیم این دلق ازرق فام را
• شماره ١٦: تا بود بار غمت بر دل بی هوش مرا
• شماره ١٧: چه کند بنده که گردن ننهد فرمان را
• شماره ١٨: ساقی بده آن کوزه یاقوت روان را
• شماره ١٩: کمان سخت که داد آن لطیف بازو را
• شماره ٢٠: لاابالی چه کند دفتر دانایی را
• شماره ٢١: تفاوتی نکند قدر پادشایی را
• شماره ٢٢: من بدین خوبی و زیبایی ندیدم روی را
• شماره ٢٣: رفتیم اگر ملول شدی از نشست ما
• شماره ٢٤: وقتی دل سودایی می رفت به بستان ها
• شماره ٢٥: اگر تو برفکنی در میان شهر نقاب
• شماره ٢٦: ما را همه شب نمی برد خواب
• شماره ٢٧: ماه رویا روی خوب از من متاب
• شماره ٢٨: سرمست درآمد از خرابات
• شماره ٢٩: متناسبند و موزون حرکات دلفریبت
• شماره ٣٠: هر که خصم اندر او کمند انداخت
• شماره ٣١: چه فتنه بود که حسن تو در جهان انداخت
• شماره ٣٢: معلمت همه شوخی و دلبری آموخت
• شماره ٣٣: کهن شود همه کس را به روزگار ارادت
• شماره ٣٤: دل هر که صید کردی نکشد سر از کمندت
• شماره ٣٥: دوست دارم که بپوشی رخ همچون قمرت
• شماره ٣٦: بنده وار آمدم به زنهارت
• شماره ٣٧: مپندار از لب شیرین عبارت
• شماره ٣٨: چه دل ها بردی ای ساقی به ساق فتنه انگیزت
• شماره ٣٩: بی تو حرامست به خلوت نشست
• شماره ٤٠: چنان به موی تو آشفته ام به بوی تو مست
• شماره ٤١: دیر آمدی ای نگار سرمست
• شماره ٤٢: نشاید گفتن آن کس را دلی هست
• شماره ٤٣: اگر مراد تو ای دوست بی مرادی ماست
• شماره ٤٤: بوی گل و بانگ مرغ برخاست
• شماره ٤٥: خوش می رود این پسر که برخاست
• شماره ٤٦: دیگر نشنیدیم چنین فتنه که برخاست
• شماره ٤٧: سلسله موی دوست حلقه دام بلاست
• شماره ٤٨: صبر کن ای دل که صبر سیرت اهل صفاست
• شماره ٤٩: خرم آن بقعه که آرامگه یار آن جاست
• شماره ٥٠: عشق ورزیدم و عقلم به ملامت برخاست
• شماره ٥١: آن نه زلفست و بناگوش که روزست و شب ست
• شماره ٥٢: آن ماه دوهفته در نقابست
• شماره ٥٣: دیدار تو حل مشکلاتست
• شماره ٥٤: سرو چمن پیش اعتدال تو پستست
• شماره ٥٥: مجنون عشق را دگر امروز حالتست
• شماره ٥٦: ای کاب زندگانی من در دهان توست
• شماره ٥٧: هر صبحدم نسیم گل از بوستان توست
• شماره ٥٨: اتفاقم به سر کوی کسی افتادست
• شماره ٥٩: این تویی یا سرو بستانی به رفتار آمدست
• شماره ٦٠: شب فراق که داند که تا سحر چندست
• شماره ٦١: افسوس بر آن دیده که روی تو ندیدست
• شماره ٦٢: ای لعبت خندان لب لعلت که مزیدست
• شماره ٦٣: از هر چه می رود سخن دوست خوشترست
• شماره ٦٤: این بوی روح پرور از آن خوی دلبرست
• شماره ٦٥: عیب یاران و دوستان هنرست
• شماره ٦٦: هر کسی را نتوان گفت که صاحب نظرست
• شماره ٦٧: فریاد من از فراق یارست
• شماره ٦٨: چشمت خوشست و بر اثر خواب خوشترست
• شماره ٦٩: عشرت خوشست و بر طرف جوی خوشترست
• شماره ٧٠: ای که از سرو روان قد تو چالاکترست
• شماره ٧١: دلی که عاشق و صابر بود مگر سنگست
• شماره ٧٢: پای سرو بوستانی در گلست
• شماره ٧٣: دیده از دیدار خوبان برگرفتن مشکلست
• شماره ٧٤: شراب از دست خوبان سلسبیلست
• شماره ٧٥: کارم چو زلف یار پریشان و درهمست
• شماره ٧٦: یارا بهشت صحبت یاران همدمست
• شماره ٧٧: بر من که صبوحی زده ام خرقه حرامست
• شماره ٧٨: امشب به راستی شب ما روز روشنست
• شماره ٧٩: این باد بهار بوستانست
• شماره ٨٠: این خط شریف از آن بنانست
• شماره ٨١: چه رویست آن که پیش کاروانست
• شماره ٨٢: هزار سختی اگر بر من آید آسانست
• شماره ٨٣: مگر نسیم سحر بوی زلف یار منست
• شماره ٨٤: ز من مپرس که در دست او دلت چونست
• شماره ٨٥: با همه مهر و با منش کینست
• شماره ٨٦: بخت جوان دارد آن که با تو قرینست
• شماره ٨٧: گر کسی سرو شنیدست که رفتست اینست
• شماره ٨٨: با خردمندی و خوبی پارسا و نیک خوست
• شماره ٨٩: بتا هلاک شود دوست در محبت دوست
• شماره ٩٠: سرمست درآمد از درم دوست
• شماره ٩١: سفر دراز نباشد به پای طالب دوست
• شماره ٩٢: کس به چشم در نمی آید که گویم مثل اوست
• شماره ٩٣: یار من آن که لطف خداوند یار اوست
• شماره ٩٤: خورشید زیر سایه زلف چو شام اوست
• شماره ٩٥: آن که دل من چو گوی در خم چوگان اوست
• شماره ٩٦: ز هر چه هست گزیرست و ناگزیر از دوست
• شماره ٩٧: صبحی مبارکست نظر بر جمال دوست
• شماره ٩٨: گفتم مگر به خواب ببینم خیال دوست
• شماره ٩٩: صبح می خندد و من گریه کنان از غم دوست
• شماره ١٠٠: این مطرب از کجاست که برگفت نام دوست
• شماره ١٠١: ای پیک پی خجسته که داری نشان دوست
• شماره ١٠٢: تا دست ها کمر نکنی بر میان دوست
• شماره ١٠٣: ز حد گذشت جدایی میان ما ای دوست
• شماره ١٠٤: مرا تو غایت مقصودی از جهان ای دوست
• شماره ١٠٥: آب حیات منست خاک سر کوی دوست
• شماره ١٠٦: شادی به روزگار گدایان کوی دوست
• شماره ١٠٧: صبحدم خاکی به صحرا برد باد از کوی دوست
• شماره ١٠٨: مرا خود با تو چیزی در میان هست
• شماره ١٠٩: بیا بیا که مرا با تو ماجرایی هست
• شماره ١١٠: هر چه در روی تو گویند به زیبایی هست
• شماره ١١١: مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری هست
• شماره ١١٢: زهی رفیق که با چون تو سروبالاییست
• شماره ١١٣: مرا از آن چه که بیرون شهر صحراییست
• شماره ١١٤: دردیست درد عشق که هیچش طبیب نیست
• شماره ١١٥: کیست آن کش سر پیوند تو در خاطر نیست
• شماره ١١٦: گر صبر دل از تو هست و گر نیست
• شماره ١١٧: ای که گفتی هیچ مشکل چون فراق یار نیست
• شماره ١١٨: جان ندارد هر که جانانیش نیست
• شماره ١١٩: هر چه خواهی کن که ما را با تو روی جنگ نیست
• شماره ١٢٠: خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست
• شماره ١٢١: با فراقت چند سازم برگ تنهاییم نیست
• شماره ١٢٢: در من این هست که صبرم ز نکورویان نیست
• شماره ١٢٣: در من این هست که صبرم ز نکورویان نیست
• شماره ١٢٤: روز وصلم قرار دیدن نیست
• شماره ١٢٥: کس ندانم که در این شهر گرفتار تو نیست
• شماره ١٢٦: نه خود اندر زمین نظیر تو نیست
• شماره ١٢٧: دل نماندست که گوی خم چوگان تو نیست
• شماره ١٢٨: چو ترک دلبر من شاهدی به شنگی نیست
• شماره ١٢٩: خسرو آنست که در صحبت او شیرینیست
• شماره ١٣٠: دوش دور از رویت ای جان جانم از غم تاب داشت
• شماره ١٣١: دوشم آن سنگ دل پریشان داشت
• شماره ١٣٢: چو ابر زلف تو پیرامن قمر می گشت
• شماره ١٣٣: خیال روی توام دوش در نظر می گشت
• شماره ١٣٤: دلی که دید که پیرامن خطر می گشت
• شماره ١٣٥: آن را که میسر نشود صبر و قناعت
• شماره ١٣٦: ای دیدنت آسایش و خندیدنت آفت
• شماره ١٣٧: کیست آن لعبت خندان که پری وار برفت
• شماره ١٣٨: عشق در دل ماند و یار از دست رفت
• شماره ١٣٩: دلم از دست غمت دامن صحرا بگرفت
• شماره ١٤٠: چشمت چو تیغ غمزه خون خوار برگرفت
• شماره ١٤١: هر که دلارام دید از دلش آرام رفت
• شماره ١٤٢: ای کسوت زیبایی بر قامت چالاکت
• شماره ١٤٣: این که تو داری قیامتست نه قامت
• شماره ١٤٤: ای که رحمت می نیاید بر منت
• شماره ١٤٥: آفرین خدای بر جانت
• شماره ١٤٦: ای جان خردمندان گوی خم چوگانت
• شماره ١٤٧: جان و تنم ای دوست فدای تن و جانت
• شماره ١٤٨: چو نیست راه برون آمدن ز میدانت
• شماره ١٤٩: چه لطیفست قبا بر تن چون سرو روانت
• شماره ١٥٠: خوش می روی به تنها تن ها فدای جانت
• شماره ١٥١: گر جان طلبی فدای جانت
• شماره ١٥٢: بیا که نوبت صلحست و دوستی و عنایت
• شماره ١٥٣: سر تسلیم نهادیم به حکم و رایت
• شماره ١٥٤: جان من جان من فدای تو باد
• شماره ١٥٥: زان گه که بر آن صورت خوبم نظر افتاد
• شماره ١٥٦: فرهاد را چو بر رخ شیرین نظر فتاد
• شماره ١٥٧: پیش رویت قمر نمی تابد
• شماره ١٥٨: مویت رها مکن که چنین بر هم اوفتد
• شماره ١٥٩: نه آن شبست که کس در میان ما گنجد
• شماره ١٦٠: حدیث عشق به طومار در نمی گنجد
• شماره ١٦١: کس این کند که ز یار و دیار برگردد
• شماره ١٦٢: طرفه می دارند یاران صبر من بر داغ و درد
• شماره ١٦٣: هر که می با تو خورد عربده کرد
• شماره ١٦٤: دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد
• شماره ١٦٥: که می رود به شفاعت که دوست بازآرد
• شماره ١٦٦: هر که چیزی دوست دارد جان و دل بر وی گمارد
• شماره ١٦٧: گر از جفای تو روزی دلم بیازارد
• شماره ١٦٨: کس این کند که دل از یار خویش بردارد
• شماره ١٦٩: تو را ز حال پریشان ما چه غم دارد
• شماره ١٧٠: غلام آن سبک روحم که با من سر گران دارد
• شماره ١٧١: مگر نسیم سحر بوی یار من دارد
• شماره ١٧٢: هر آن ناظر که منظوری ندارد
• شماره ١٧٣: آن که بر نسترن از غالیه خالی دارد
• شماره ١٧٤: آن شکرخنده که پرنوش دهانی دارد
• شماره ١٧٥: بازت ندانم از سر پیمان ما که برد
• شماره ١٧٦: آن کیست کاندر رفتنش صبر از دل ما می برد
• شماره ١٧٧: هر گه که بر من آن بت عیار بگذرد
• شماره ١٧٨: کیست آن فتنه که با تیر و کمان می گذرد
• شماره ١٧٩: کیست آن ماه منور که چنین می گذرد
• شماره ١٨٠: انصاف نبود آن رخ دلبند نهان کرد
• شماره ١٨١: باد آمد و بوی عنبر آورد
• شماره ١٨٢: زنده شود هر که پیش دوست بمیرد
• شماره ١٨٣: کدام چاره سگالم که با تو درگیرد
• شماره ١٨٤: دلم دل از هوس یار بر نمی گیرد
• شماره ١٨٥: کسی به عیب من از خویشتن نپردازد
• شماره ١٨٦: بگذشت و باز آتش در خرمن سکون زد
• شماره ١٨٧: هشیار کسی باید کز عشق بپرهیزد
• شماره ١٨٨: به حدیث درنیایی که لبت شکر نریزد
• شماره ١٨٩: آه اگر دست دل من به تمنا نرسد
• شماره ١٩٠: از این تعلق بیهوده تا به من چه رسد
• شماره ١٩١: کی برست این گل خندان و چنین زیبا شد
• شماره ١٩٢: گر آن مراد شبی در کنار ما باشد
• شماره ١٩٣: شورش بلبلان سحر باشد
• شماره ١٩٤: شب عاشقان بی دل چه شبی دراز باشد
• شماره ١٩٥: از تو دل برنکنم تا دل و جانم باشد
• شماره ١٩٦: سر جانان ندارد هر که او را خوف جان باشد
• شماره ١٩٧: نظر خدای بینان طلب هوا نباشد
• شماره ١٩٨: با کاروان مصری چندین شکر نباشد
• شماره ١٩٩: تا حال منت خبر نباشد
• شماره ٢٠٠: چه کسی که هیچ کس را به تو بر نظر نباشد
• شماره ٢٠١: آن به که نظر باشد و گفتار نباشد
• شماره ٢٠٢: جنگ از طرف دوست دل آزار نباشد
• شماره ٢٠٣: تو را نادیدن ما غم نباشد
• شماره ٢٠٤: گر گویمت که سروی سرو این چنین نباشد
• شماره ٢٠٥: اگر سروی به بالای تو باشد
• شماره ٢٠٦: در پای تو افتادن شایسته دمی باشد
• شماره ٢٠٧: تو را خود یک زمان با ما سر صحرا نمی باشد
• شماره ٢٠٨: مرا به عاقبت این شوخ سیمتن بکشد
• شماره ٢٠٩: تا کی ای دلبر دل من بار تنهایی کشد
• شماره ٢١٠: خواب خوش من ای پسر دستخوش خیال شد
• شماره ٢١١: امروز در فراق تو دیگر به شام شد
• شماره ٢١٢: هر که شیرینی فروشد مشتری بر وی بجوشد
• شماره ٢١٣: دوش بی روی تو آتش به سرم بر می شد
• شماره ٢١٤: سرمست ز کاشانه به گلزار برآمد
• شماره ٢١٥: ساعتی کز درم آن سرو روان بازآمد
• شماره ٢١٦: روز برآمد بلند ای پسر هوشمند
• شماره ٢١٧: آن را که غمی چون غم من نیست چه داند
• شماره ٢١٨: آن سرو که گویند به بالای تو ماند
• شماره ٢١٩: کسی که روی تو دیدست حال من داند
• شماره ٢٢٠: دلم خیال تو را ره نمای می داند
• شماره ٢٢١: مجلس ما دگر امروز به بستان ماند
• شماره ٢٢٢: حسن تو دایم بدین قرار نماند
• شماره ٢٢٣: عیب جویانم حکایت پیش جانان گفته اند
• شماره ٢٢٤: گلبنان پیرایه بر خود کرده اند
• شماره ٢٢٥: اینان مگر ز رحمت محض آفریده اند
• شماره ٢٢٦: درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند
• شماره ٢٢٧: آخر ای سنگ دل سیم زنخدان تا چند
• شماره ٢٢٨: کاروان می رود و بار سفر می بندند
• شماره ٢٢٩: پیش رویت دگران صورت بر دیوارند
• شماره ٢٣٠: شاید این طلعت میمون که به فالش دارند
• شماره ٢٣١: تو آن نه ای که دل از صحبت تو برگیرند
• شماره ٢٣٢: دو چشم مست تو کز خواب صبح برخیزند
• شماره ٢٣٣: روندگان مقیم از بلا نپرهیزند
• شماره ٢٣٤: آفتاب از کوه سر بر می زند
• شماره ٢٣٥: بلبلی بی دل نوایی می زند
• شماره ٢٣٦: توانگران که به جنب سرای درویشند
• شماره ٢٣٧: یار باید که هر چه یار کند
• شماره ٢٣٨: بخرام بالله تا صبا بیخ صنوبر برکند
• شماره ٢٣٩: کسی که روی تو بیند نگه به کس نکند
• شماره ٢٤٠: چه کند بنده که بر جور تحمل نکند
• شماره ٢٤١: میل بین کان سروبالا می کند
• شماره ٢٤٢: سرو بلند بین که چه رفتار می کند
• شماره ٢٤٣: زلف او بر رخ چو جولان می کند
• شماره ٢٤٤: یار با ما بی وفایی می کند
• شماره ٢٤٥: هر که بی او زندگانی می کند
• شماره ٢٤٦: دلبرا پیش وجودت همه خوبان عدمند
• شماره ٢٤٧: با دوست باش گر همه آفاق دشمنند
• شماره ٢٤٨: شوخی مکن ای یار که صاحب نظرانند
• شماره ٢٤٩: این جا شکری هست که چندین مگسانند
• شماره ٢٥٠: خوبرویان جفاپیشه وفا نیز کنند
• شماره ٢٥١: اگر تو برشکنی دوستان سلام کنند
• شماره ٢٥٢: نشاید که خوبان به صحرا روند
• شماره ٢٥٣: به بوی آن که شبی در حرم بیاسایند
• شماره ٢٥٤: اخترانی که به شب در نظر ما آیند
• شماره ٢٥٥: تو را سماع نباشد که سوز عشق نبود
• شماره ٢٥٦: نفسی وقت بهارم هوس صحرا بود
• شماره ٢٥٧: از دست دوست هر چه ستانی شکر بود
• شماره ٢٥٨: مرا راحت از زندگی دوش بود
• شماره ٢٥٩: ناچار هر که صاحب روی نکو بود
• شماره ٢٦٠: من چه در پای تو ریزم که خورای تو بود
• شماره ٢٦١: یا رب شب دوشین چه مبارک سحری بود
• شماره ٢٦٢: عیبی نباشد از تو که بر ما جفا رود
• شماره ٢٦٣: گفتمش سیر ببینم مگر از دل برود
• شماره ٢٦٤: هر که مجموع نباشد به تماشا نرود
• شماره ٢٦٥: هر که را باغچه ای هست به بستان نرود
• شماره ٢٦٦: در من این عیب قدیمست و به در می نرود
• شماره ٢٦٧: سروبالایی به صحرا می رود
• شماره ٢٦٨: ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می رود
• شماره ٢٦٩: آن که مرا آرزوست دیر میسر شود
• شماره ٢٧٠: هر لحظه در برم دل از اندیشه خون شود
• شماره ٢٧١: بخت این کند که رای تو با ما یکی شود
• شماره ٢٧٢: آن که نقشی دیگرش جایی مصور می شود
• شماره ٢٧٣: هفته ای می رود از عمر و به ده روز کشید
• شماره ٢٧٤: چه سروست آن که بالا می نماید
• شماره ٢٧٥: نگفتم روزه بسیاری نپاید
• شماره ٢٧٦: به حسن دلبر من هیچ در نمی باید
• شماره ٢٧٧: بخت بازآید از آن در که یکی چون درآید
• شماره ٢٧٨: سروی چو تو می باید تا باغ بیاراید
• شماره ٢٧٩: فراق را دلی از سنگ سختتر باید
• شماره ٢٨٠: مرو به خواب که خوابت ز چشم برباید
• شماره ٢٨١: امیدوار چنانم که کار بسته برآید
• شماره ٢٨٢: مرا چو آرزوی روی آن نگار آید
• شماره ٢٨٣: سرمست اگر درآیی عالم به هم برآید
• شماره ٢٨٤: به کوی لاله رخان هر که عشقباز آید
• شماره ٢٨٥: کاروانی شکر از مصر به شیراز آید
• شماره ٢٨٦: اگر آن عهدشکن با سر میثاق آید
• شماره ٢٨٧: نه چندان آرزومندم که وصفش در بیان آید
• شماره ٢٨٨: که برگذشت که بوی عبیر می آید
• شماره ٢٨٩: آن نه عشقست که از دل به دهان می آید
• شماره ٢٩٠: تو را سریست که با ما فرو نمی آید
• شماره ٢٩١: آنک از جنت فردوس یکی می آید
• شماره ٢٩٢: شیرین دهان آن بت عیار بنگرید
• شماره ٢٩٣: آفتابست آن پری رخ یا ملایک یا بشر
• شماره ٢٩٤: آمد گه آن که بوی گلزار
• شماره ٢٩٥: خفتن عاشق یکیست بر سر دیبا و خار
• شماره ٢٩٦: دولت جان پرورست صحبت آموزگار
• شماره ٢٩٧: زنده کدامست بر هوشیار
• شماره ٢٩٨: شرطست جفا کشیدن از یار
• شماره ٢٩٩: ای صبر پای دار که پیمان شکست یار
• شماره ٣٠٠: یار آن بود که صبر کند بر جفای یار
• شماره ٣٠١: هر شب اندیشه دیگر کنم و رای دگر
• شماره ٣٠٢: به فلک می رسد از روی چو خورشید تو نور
• شماره ٣٠٣: پروانه نمی شکیبد از دور
• شماره ٣٠٤: آن کیست که می رود به نخجیر
• شماره ٣٠٥: از همه باشد به حقیقت گزیر
• شماره ٣٠٦: ای پسر دلربا وی قمر دلپذیر
• شماره ٣٠٧: دل برگرفتی از برم ای دوست دست گیر
• شماره ٣٠٨: فتنه ام بر زلف و بالای تو ای بدر منیر
• شماره ٣٠٩: ما در این شهر غریبیم و در این ملک فقیر
• شماره ٣١٠: ای به خلق از جهانیان ممتاز
• شماره ٣١١: متقلب درون جامه ناز
• شماره ٣١٢: بزرگ دولت آن کز درش تو آیی باز
• شماره ٣١٣: برآمد باد صبح و بوی نوروز
• شماره ٣١٤: مبارکتر شب و خرمترین روز
• شماره ٣١٥: پیوند روح می کند این باد مشک بیز
• شماره ٣١٦: ساقی سیمتن چه خسبی خیز
• شماره ٣١٧: بوی بهار آمد بنال ای بلبل شیرین نفس
• شماره ٣١٨: امشب مگر به وقت نمی خواند این خروس
• شماره ٣١٩: هر که بی دوست می برد خوابش
• شماره ٣٢٠: یاری به دست کن که به امید راحتش
• شماره ٣٢١: آن که هلاک من همی خواهد و من سلامتش
• شماره ٣٢٢: خجلست سرو بستان بر قامت بلندش
• شماره ٣٢٣: هر که نازک بود تن یارش
• شماره ٣٢٤: هر که نامهربان بود یارش
• شماره ٣٢٥: کس ندیدست به شیرینی و لطف و نازش
• شماره ٣٢٦: دست به جان نمی رسد تا به تو برفشانمش
• شماره ٣٢٧: چون برآمد ماه روی از مطلع پیراهنش
• شماره ٣٢٨: رها نمی کند ایام در کنار منش
• شماره ٣٢٩: خوشست درد که باشد امید درمانش
• شماره ٣٣٠: زینهار از دهان خندانش
• شماره ٣٣١: هر که هست التفات بر جانش
• شماره ٣٣٢: هر که سودای تو دارد چه غم از هر که جهانش
• شماره ٣٣٣: خطا کردی به قول دشمنان گوش
• شماره ٣٣٤: قیامت باشد آن قامت در آغوش
• شماره ٣٣٥: یکی را دست حسرت بر بناگوش
• شماره ٣٣٦: رفتی و نمی شوی فراموش
• شماره ٣٣٧: گر یکی از عشق برآرد خروش
• شماره ٣٣٨: دلی که دید که غایب شدست از این درویش
• شماره ٣٣٩: گردن افراشته ام بر فلک از طالع خویش
• شماره ٣٤٠: هر کسی را هوسی در سر و کاری در پیش
• شماره ٣٤١: گرم قبول کنی ور برانی از بر خویش
• شماره ٣٤٢: یار بیگانه نگیرد هر که دارد یار خویش
• شماره ٣٤٣: به عمر خویش ندیدم شبی که مرغ دلم
• شماره ٣٤٤: ساقی بده آن شراب گلرنگ
• شماره ٣٤٥: گرم بازآمدی محبوب سیم اندام سنگین دل
• شماره ٣٤٦: مرا رسد که برآرم هزار ناله چو بلبل
• شماره ٣٤٧: جزای آن که نگفتیم شکر روز وصال
• شماره ٣٤٨: چشم خدا بر تو ای بدیع شمایل
• شماره ٣٤٩: بی دل گمان مبر که نصیحت کند قبول
• شماره ٣٥٠: من ایستاده ام اینک به خدمتت مشغول
• شماره ٣٥١: نشسته بودم و خاطر به خویشتن مشغول
• شماره ٣٥٢: جانان هزاران آفرین بر جانت از سر تا قدم
• شماره ٣٥٣: رفیق مهربان و یار همدم
• شماره ٣٥٤: وقت ها یک دم برآسودی تنم
• شماره ٣٥٥: انتبه قبل السحر یا ذالمنام
• شماره ٣٥٦: چو بلبل سحری برگرفت نوبت بام
• شماره ٣٥٧: حکایت از لب شیرین دهان سیم اندام
• شماره ٣٥٨: زهی سعادت من کم تو آمدی به سلام
• شماره ٣٥٩: ساقیا می ده که مرغ صبح بام
• شماره ٣٦٠: شمع بخواهد نشست بازنشین ای غلام
• شماره ٣٦١: ماه چنین کس ندید خوش سخن و کش خرام
• شماره ٣٦٢: مرا دو دیده به راه و دو گوش بر پیغام
• شماره ٣٦٣: روزگاریست که سودازده روی توام
• شماره ٣٦٤: من اندر خود نمی یابم که روی از دوست برتابم
• شماره ٣٦٥: به خاک پای عزیزت که عهد نشکستم
• شماره ٣٦٦: گو خلق بدانند که من عاشق و مستم
• شماره ٣٦٧: من خود ای ساقی از این شوق که دارم مستم
• شماره ٣٦٨: دل پیش تو و دیده به جای دگرستم
• شماره ٣٦٩: چو تو آمدی مرا بس که حدیث خویش گفتم
• شماره ٣٧٠: من همان روز که آن خال بدیدم گفتم
• شماره ٣٧١: من از آن روز که دربند توام آزادم
• شماره ٣٧٢: عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم
• شماره ٣٧٣: هزار عهد کردم که گرد عشق نگردم
• شماره ٣٧٤: از در درآمدی و من از خود به درشدم
• شماره ٣٧٥: چنان در قید مهرت پای بندم
• شماره ٣٧٦: خرامان از درم بازآ کت از جان آرزومندم
• شماره ٣٧٧: شکست عهد مودت نگار دلبندم
• شماره ٣٧٨: من با تو نه مرد پنجه بودم
• شماره ٣٧٩: آمدی وه که چه مشتاق و پریشان بودم
• شماره ٣٨٠: عهد بشکستی و من بر سر پیمان بودم
• شماره ٣٨١: دو هفته می گذرد کان مه دوهفته ندیدم
• شماره ٣٨٢: من چون تو به دلبری ندیدم
• شماره ٣٨٣: می روم وز سر حسرت به قفا می نگرم
• شماره ٣٨٤: نرفت تا تو برفتی خیالت از نظرم
• شماره ٣٨٥: یک امشبی که در آغوش شاهد شکرم
• شماره ٣٨٦: شب دراز به امید صبح بیدارم
• شماره ٣٨٧: من آن نیم که دل از مهر دوست بردارم
• شماره ٣٨٨: منم این بی تو که پروای تماشا دارم
• شماره ٣٨٩: باز از شراب دوشین در سر خمار دارم
• شماره ٣٩٠: نه دسترسی به یار دارم
• شماره ٣٩١: من اگر نظر حرامست بسی گناه دارم
• شماره ٣٩٢: من دوست می دارم جفا کز دست جانان می برم
• شماره ٣٩٣: گر به رخسار چو ماهت صنما می نگرم
• شماره ٣٩٤: به خدا اگر بمیرم که دل از تو برنگیرم
• شماره ٣٩٥: گر من ز محبتت بمیرم
• شماره ٣٩٦: من این طمع نکنم کز تو کام برگیرم
• شماره ٣٩٧: از تو با مصلحت خویش نمی پردازم
• شماره ٣٩٨: نظر از مدعیان بر تو نمی اندازم
• شماره ٣٩٩: خنک آن روز که در پای تو جان اندازم
• شماره ٤٠٠: وه که در عشق چنان می سوزم
• شماره ٤٠١: یک روز به شیدایی در زلف تو آویزم
• شماره ٤٠٢: من بی مایه که باشم که خریدار تو باشم
• شماره ٤٠٣: در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
• شماره ٤٠٤: غم زمانه خورم یا فراق یار کشم
• شماره ٤٠٥: هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
• شماره ٤٠٦: بار فراق دوستان بس که نشست بر دلم
• شماره ٤٠٧: تا تو به خاطر منی کس نگذشت بر دلم
• شماره ٤٠٨: امروز مبارکست فالم
• شماره ٤٠٩: تا خبر دارم از او بی خبر از خویشتنم
• شماره ٤١٠: چشم که بر تو می کنم چشم حسود می کنم
• شماره ٤١١: گر تیغ برکشد که محبان همی زنم
• شماره ٤١٢: آن دوست که من دارم وان یار که من دانم
• شماره ٤١٣: آن نه رویست که من وصف جمالش دانم
• شماره ٤١٤: اگر دستم رسد روزی که انصاف از تو بستانم
• شماره ٤١٥: ای مرهم ریش و مونس جانم
• شماره ٤١٦: بس که در منظر تو حیرانم
• شماره ٤١٧: سخن عشق تو بی آن که برآید به زبانم
• شماره ٤١٨: گر دست دهد هزار جانم
• شماره ٤١٩: مرا تا نقره باشد می فشانم
• شماره ٤٢٠: ما همه چشمیم و تو نور ای صنم
• شماره ٤٢١: چون من به نفس خویشتن این کار می کنم
• شماره ٤٢٢: آن کس که از او صبر محالست و سکونم
• شماره ٤٢٣: ز دستم بر نمی خیزد که یک دم بی تو بنشینم
• شماره ٤٢٤: من از تو صبر ندارم که بی تو بنشینم
• شماره ٤٢٥: منم یا رب در این دولت که روی یار می بینم
• شماره ٤٢٦: دلم تا عشقباز آمد در او جز غم نمی بینم
• شماره ٤٢٧: من از این جا به ملامت نروم
• شماره ٤٢٨: نه از چینم حکایت کن نه از روم
• شماره ٤٢٩: تو مپندار کز این در به ملامت بروم
• شماره ٤٣٠: به تو مشغول و با تو همراهم
• شماره ٤٣١: امشب آن نیست که در خواب رود چشم ندیم
• شماره ٤٣٢: ما دگر کس نگرفتیم به جای تو ندیم
• شماره ٤٣٣: ما به روی دوستان از بوستان آسوده ایم
• شماره ٤٣٤: ما در خلوت به روی خلق ببستیم
• شماره ٤٣٥: ای سروبالای سهی کز صورت حال آگهی
• شماره ٤٣٦: عمرها در پی مقصود به جان گردیدیم
• شماره ٤٣٧: بگذار تا مقابل روی تو بگذریم
• شماره ٤٣٨: ما دل دوستان به جان بخریم
• شماره ٤٣٩: ما گدایان خیل سلطانیم
• شماره ٤٤٠: کاش کان دلبر عیار که من کشته اویم
• شماره ٤٤١: عهد کردیم که بی دوست به صحرا نرویم
• شماره ٤٤٢: گر غصه روزگار گویم
• شماره ٤٤٣: بکن چندان که خواهی جور بر من
• شماره ٤٤٤: یا رب آن رویست یا برگ سمن
• شماره ٤٤٥: در وصف نیاید که چه شیرین دهنست آن
• شماره ٤٤٦: ای کودک خوبروی حیران
• شماره ٤٤٧: برخیز که می رود زمستان
• شماره ٤٤٨: خوشا و خرما وقت حبیبان
• شماره ٤٤٩: چه خوشست بوی عشق از نفس نیازمندان
• شماره ٤٥٠: بگذار تا بگرییم چون ابر در بهاران
• شماره ٤٥١: دو چشم مست میگونت ببرد آرام هشیاران
• شماره ٤٥٢: فراق دوستانش باد و یاران
• شماره ٤٥٣: سخت به ذوق می دهد باد ز بوستان نشان
• شماره ٤٥٤: دیگر به کجا می رود این سرو خرامان
• شماره ٤٥٥: خفته خبر ندارد سر بر کنار جانان
• شماره ٤٥٦: ما نتوانیم و عشق پنجه درانداختن
• شماره ٤٥٧: چند بشاید به صبر دیده فرودوختن
• شماره ٤٥٨: گر متصور شدی با تو درآمیختن
• شماره ٤٥٩: نبایستی هم اول مهر بستن
• شماره ٤٦٠: خلاف دوستی کردن به ترک دوستان گفتن
• شماره ٤٦١: سهل باشد به ترک جان گفتن
• شماره ٤٦٢: طوطی نگوید از تو دلاویزتر سخن
• شماره ٤٦٣: چه خوش بود دو دلارام دست در گردن
• شماره ٤٦٤: دست با سرو روان چون نرسد در گردن
• شماره ٤٦٥: میان باغ حرامست بی تو گردیدن
• شماره ٤٦٦: تا کی ای جان اثر وصل تو نتوان دیدن
• شماره ٤٦٧: آخر نگهی به سوی ما کن
• شماره ٤٦٨: چشم اگر با دوست داری گوش با دشمن مکن
• شماره ٤٦٩: گواهی امینست بر درد من
• شماره ٤٧٠: ای روی تو راحت دل من
• شماره ٤٧١: وه که جدا نمی شود نقش تو از خیال من
• شماره ٤٧٢: ای به دیدار تو روشن چشم عالم بین من
• شماره ٤٧٣: دی به چمن برگذشت سرو سخنگوی من
• شماره ٤٧٤: نشان بخت بلندست و طالع میمون
• شماره ٤٧٥: بهست آن یا زنخ یا سیب سیمین
• شماره ٤٧٦: صبحم از مشرق برآمد باد نوروز از یمین
• شماره ٤٧٧: چه روی و موی و بناگوش و خط و خالست این
• شماره ٤٧٨: ای چشم تو دلفریب و جادو
• شماره ٤٧٩: من از دست کمانداران ابرو
• شماره ٤٨٠: گفتم به عقل پای برآرم ز بند او
• شماره ٤٨١: صید بیابان عشق چون بخورد تیر او
• شماره ٤٨٢: هر که به خویشتن رود ره نبرد به سوی او
• شماره ٤٨٣: راستی گویم به سروی ماند این بالای تو
• شماره ٤٨٤: بیا که در غم عشقت مشوشم بی تو
• شماره ٤٨٥: ای طراوت برده از فردوس اعلا روی تو
• شماره ٤٨٦: آن سرو ناز بین که چه خوش می رود به راه
• شماره ٤٨٧: پنجه با ساعد سیمین که نیندازی به
• شماره ٤٨٨: ای که شمشیر جفا بر سر ما آخته ای
• شماره ٤٨٩: ای رخ چون آینه افروخته
• شماره ٤٩٠: ای که ز دیده غایبی در دل ما نشسته ای
• شماره ٤٩١: حناست آن که ناخن دلبند رشته ای
• شماره ٤٩٢: ای باغ حسن چون تو نهالی نیافته
• شماره ٤٩٣: سرمست بتی لطیف ساده
• شماره ٤٩٤: ای یار جفاکرده پیوندبریده
• شماره ٤٩٥: می برزند ز مشرق شمع فلک زبانه
• شماره ٤٩٦: ای صورتت ز گوهر معنی خزینه ای
• شماره ٤٩٧: خلاف سرو را روزی خرامان سوی بستان آی
• شماره ٤٩٨: قیمت گل برود چون تو به گلزار آیی
• شماره ٤٩٩: خرم آن روز که چون گل به چمن بازآیی
• شماره ٥٠٠: تا کیم انتظار فرمایی
• شماره ٥٠١: تو از هر در که بازآیی بدین خوبی و زیبایی
• شماره ٥٠٢: تو با این لطف طبع و دلربایی
• شماره ٥٠٣: تو پری زاده ندانم ز کجا می آیی
• شماره ٥٠٤: چه رویست آن که دیدارش ببرد از من شکیبایی
• شماره ٥٠٥: خبرت خرابتر کرد جراحت جدایی
• شماره ٥٠٦: دریچه ای ز بهشتش به روی بگشایی
• شماره ٥٠٧: گرم راحت رسانی ور گزایی
• شماره ٥٠٨: مشتاق توام با همه جوری و جفایی
• شماره ٥٠٩: من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی
• شماره ٥١٠: نه من تنها گرفتارم به دام زلف زیبایی
• شماره ٥١١: هر کس به تماشایی رفتند به صحرایی
• شماره ٥١٢: همه چشمیم تا برون آیی
• شماره ٥١٣: ای ولوله عشق تو بر هر سر کویی
• شماره ٥١٤: ای خسته دلم در خم چوگان تو گویی
• شماره ٥١٥: چه جرم رفت که با ما سخن نمی گویی
• شماره ٥١٦: کدام کس به تو ماند که گویمت که چنویی
• شماره ٥١٧: ای حسن خط از دفتر اخلاق تو بابی
• شماره ٥١٨: تو خون خلق بریزی و روی درتابی
• شماره ٥١٩: سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی
• شماره ٥٢٠: که دست تشنه می گیرد به آبی
• شماره ٥٢١: سل المصانع رکبا تهیم فی الفلوات
• شماره ٥٢٢: تو هیچ عهد نبستی که عاقبت نشکستی
• شماره ٥٢٣: همه عمر برندارم سر از این خمار مستی
• شماره ٥٢٤: یارا قدحی پر کن از آن داروی مستی
• شماره ٥٢٥: اگر مانند رخسارت گلی در بوستانستی
• شماره ٥٢٦: تعالی الله چه رویست آن که گویی آفتابستی
• شماره ٥٢٧: ای باد که بر خاک در دوست گذشتی
• شماره ٥٢٨: یاد می داری که با من جنگ در سر داشتی
• شماره ٥٢٩: سست پیمانا به یک ره دل ز ما برداشتی
• شماره ٥٣٠: ندیدمت که بکردی وفا بدان چه بگفتی
• شماره ٥٣١: ای از بهشت جزوی و از رحمت آیتی
• شماره ٥٣٢: چون خراباتی نباشد زاهدی
• شماره ٥٣٣: ای باد بامدادی خوش می روی به شادی
• شماره ٥٣٤: دیدی که وفا به جا نیاوردی
• شماره ٥٣٥: مپرس از من که هیچم یاد کردی
• شماره ٥٣٦: مکن سرگشته آن دل را که دست آموز غم کردی
• شماره ٥٣٧: چه باز در دلت آمد که مهر برکندی
• شماره ٥٣٨: گفتم آهن دلی کنم چندی
• شماره ٥٣٩: نگارا وقت آن آمد که دل با مهر پیوندی
• شماره ٥٤٠: خلاف شرط محبت چه مصلحت دیدی
• شماره ٥٤١: مگر دگر سخن دشمنان نیوشیدی
• شماره ٥٤٢: آخر نگاهی بازکن وقتی که بر ما بگذری
• شماره ٥٤٣: ای برق اگر به گوشه آن بام بگذری
• شماره ٥٤٤: ای که بر دوستان همی گذری
• شماره ٥٤٥: بخت آیینه ندارم که در او می نگری
• شماره ٥٤٦: جور بر من می پسندد دلبری
• شماره ٥٤٧: خانه صاحب نظران می بری
• شماره ٥٤٨: دانی چه گفت مرا آن بلبل سحری
• شماره ٥٤٩: دانمت آستین چرا پیش جمال می بری
• شماره ٥٥٠: دیدم امروز بر زمین قمری
• شماره ٥٥١: رفتی و همچنان به خیال من اندری
• شماره ٥٥٢: روی گشاده ای صنم طاقت خلق می بری
• شماره ٥٥٣: سرو بستانی تو یا مه یا پری
• شماره ٥٥٤: کس درنیامدست بدین خوبی از دری
• شماره ٥٥٥: گر برود به هر قدم در ره دیدنت سری
• شماره ٥٥٦: گر کنم در سر وفات سری
• شماره ٥٥٧: هرگز این صورت کند صورتگری
• شماره ٥٥٨: هر نوبتم که در نظر ای ماه بگذری
• شماره ٥٥٩: چونست حال بستان ای باد نوبهاری
• شماره ٥٦٠: خبر از عیش ندارد که ندارد یاری
• شماره ٥٦١: خوش بود یاری و یاری بر کنار سبزه زاری
• شماره ٥٦٢: دو چشم مست تو برداشت رسم هشیاری
• شماره ٥٦٣: عمری به بوی یاری کردیم انتظاری
• شماره ٥٦٤: مرا دلیست گرفتار عشق دلداری
• شماره ٥٦٥: من از تو روی نپیچم گرم بیازاری
• شماره ٥٦٦: نه تو گفتی که به جای آرم و گفتم که نیاری
• شماره ٥٦٧: اگر به تحفه جانان هزار جان آری
• شماره ٥٦٨: کس از این نمک ندارد که تو ای غلام داری
• شماره ٥٦٩: حدیث یا شکرست آن که در دهان داری
• شماره ٥٧٠: هرگز نبود سرو به بالا که تو داری
• شماره ٥٧١: تو اگر به حسن دعوی بکنی گواه داری
• شماره ٥٧٢: این چه رفتارست کارامیدن از من می بری
• شماره ٥٧٣: تو در کمند نیفتاده ای و معذوری
• شماره ٥٧٤: ما بی تو به دل برنزدیم آب صبوری
• شماره ٥٧٥: هر سلطنت که خواهی می کن که دلپذیری
• شماره ٥٧٦: اگر گلاله مشکین ز رخ براندازی
• شماره ٥٧٧: امیدوارم اگر صد رهم بیندازی
• شماره ٥٧٨: تو خود به صحبت امثال ما نپردازی
• شماره ٥٧٩: تا کی ای آتش سودا به سرم برخیزی
• شماره ٥٨٠: گر درون سوخته ای با تو برآرد نفسی
• شماره ٥٨١: همی زنم نفس سرد بر امید کسی
• شماره ٥٨٢: یار گرفته ام بسی چون تو ندیده ام کسی
• شماره ٥٨٣: ما سپر انداختیم گر تو کمان می کشی
• شماره ٥٨٤: هرگز آن دل بنمیرد که تو جانش باشی
• شماره ٥٨٥: اگر تو پرده بر این زلف و رخ نمی پوشی
• شماره ٥٨٦: به پایان آمد این دفتر حکایت همچنان باقی
• شماره ٥٨٧: به قلم راست نیاید صفت مشتاقی
• شماره ٥٨٨: عمرم به آخر آمد عشقم هنوز باقی
• شماره ٥٨٩: دل دیوانگیم هست و سر ناباکی
• شماره ٥٩٠: عشق جانان در جهان هرگز نبودی کاشکی
• شماره ٥٩١: سخت زیبا می روی یک بارگی
• شماره ٥٩٢: روی بپوش ای قمر خانگی
• شماره ٥٩٣: بسم از هوا گرفتن که پری نماند و بالی
• شماره ٥٩٤: ترحم ذلتی یا ذا المعالی
• شماره ٥٩٥: هرگز حسد نبردم بر منصبی و مالی
• شماره ٥٩٦: مرا تو جان عزیزی و یار محترمی
• شماره ٥٩٧: بسیار سفر باید تا پخته شود خامی
• شماره ٥٩٨: تو کدامی و چه نامی که چنین خوب خرامی
• شماره ٥٩٩: چون تنگ نباشد دل مسکین حمامی
• شماره ٦٠٠: صاحب نظر نباشد دربند نیک نامی
• شماره ٦٠١: ای دریغا گر شبی در بر خرابت دیدمی
• شماره ٦٠٢: آسوده خاطرم که تو در خاطر منی
• شماره ٦٠٣: اگر تو میل محبت کنی و گر نکنی
• شماره ٦٠٤: زنده بی دوست خفته در وطنی
• شماره ٦٠٥: سروقدی میان انجمنی
• شماره ٦٠٦: کس نگذشت در دلم تا تو به خاطر منی
• شماره ٦٠٧: من چرا دل به تو دادم که دلم می شکنی
• شماره ٦٠٨: ای سرو حدیقه معانی
• شماره ٦٠٩: بر آنم گر تو بازآیی که در پایت کنم جانی
• شماره ٦١٠: بنده ام گر به لطف می خوانی
• شماره ٦١١: بهار آمد که هر ساعت رود خاطر به بستانی
• شماره ٦١٢: جمعی که تو در میان ایشانی
• شماره ٦١٣: ذوقی چنان ندارد بی دوست زندگانی
• شماره ٦١٤: کبر یک سو نه اگر شاهد درویشانی
• شماره ٦١٥: ندانمت به حقیقت که در جهان به که مانی
• شماره ٦١٦: نگویم آب و گلست آن وجود روحانی
• شماره ٦١٧: نه طریق دوستانست و نه شرط مهربانی
• شماره ٦١٨: همه کس را تن و اندام و جمالست و جوانی
• شماره ٦١٩: چرا به سرکشی از من عنان بگردانی
• شماره ٦٢٠: فرخ صباح آن که تو بر وی نظر کنی
• شماره ٦٢١: سرو ایستاده به چو تو رفتار می کنی
• شماره ٦٢٢: چشم رضا و مرحمت بر همه باز می کنی
• شماره ٦٢٣: دیدار می نمایی و پرهیز می کنی
• شماره ٦٢٤: روزی به زنخدانت گفتم به سیمینی
• شماره ٦٢٥: شبست و شاهد و شمع و شراب و شیرینی
• شماره ٦٢٦: امروز چنانی ای پری روی
• شماره ٦٢٧: خواهم اندر پایش افتادن چو گوی
• شماره ٦٢٨: تا کی روم از عشق تو شوریده به هر سوی
• شماره ٦٢٩: گلست آن یاسمن یا ماه یا روی
• شماره ٦٣٠: مرحبا ای نسیم عنبربوی
• شماره ٦٣١: وقت آن آمد که خوش باشد کنار سبزه جوی
• شماره ٦٣٢: سرو سیمینا به صحرا می روی
• شماره ٦٣٣: ای باد صبحدم خبر دلستان بگوی
• شماره ٦٣٤: ای که به حسن قامتت سرو ندیده ام سهی
• شماره ٦٣٥: اگرم حیات بخشی و گرم هلاک خواهی
• شماره ٦٣٦: نشنیده ام که ماهی بر سر نهد کلاهی
• شماره ٦٣٧: ندانم از من خسته جگر چه می خواهی