غزلیات
- شماره ١: هر سحر ناله و زاری کنم پیش صبا
- شماره ٢: ای مرا یک بارگی از خویشتن کرده جدا
- شماره ٣: این حادثه بین که زاد ما را
- شماره ٤: کشیدم رنج بسیاری دریغا
- شماره ٥: ندیدم در جهان کامی دریغا
- شماره ٦: سر به سر از لطف جانی ساقیا
- شماره ٧: ای ز فروغ رخت تافته صد آفتاب
- شماره ٨: مست خراب یابد هر لحظه در خرابات
- شماره ٩: دیدی چو من خرابی افتاده در خرابات
- شماره ١٠: به یک گره که دو چشمت بر ابروان انداخت
- شماره ١١: چو آفتاب رخت سایه بر جهان انداخت
- شماره ١٢: عراقی بار دیگر توبه بشکست
- شماره ١٣: ساقی قدحی شراب در دست
- شماره ١٤: از پرده برون آمد ساقی، قدحی در دست
- شماره ١٥: دو اسبه پیک نظر می دوانم از چپ و راست
- شماره ١٦: شوری ز شراب خانه برخاست
- شماره ١٧: از میکده تا چه شور برخاست؟
- شماره ١٨: باز مرا در غمت واقعه جانی است
- شماره ١٩: ز خواب، نرگس مست تو سر گران برخاست
- شماره ٢٠: ناگه از میکده فغان برخاست
- شماره ٢١: مهر مهر دلبری بر جان ماست
- شماره ٢٢: چنین که حال من زار در خرابات است
- شماره ٢٣: ندیده ام رخ خوب تو، روزکی چند است
- شماره ٢٤: جانا، نظری، که دل فگار است
- شماره ٢٥: دل، چو در دام عشق منظور است
- شماره ٢٦: ساز طرب عشق که داند که چه ساز است؟
- شماره ٢٧: در کوی خرابات، کسی را که نیاز است
- شماره ٢٨: طره یار پریشان چه خوش است
- شماره ٢٩: در سرم عشق تو سودایی خوش است
- شماره ٣٠: رخ نگار مرا هر زمان دگر رنگ است
- شماره ٣١: شاد کن جان من، که غمگین است
- شماره ٣٢: مشو، مشو، ز من خسته دل جدا ای دوست
- شماره ٣٣: کی ببینم چهره زیبای دوست؟
- شماره ٣٤: یک لحظه دیدن رخ جانانم آرزوست
- شماره ٣٥: جز دیدن روی تو مرا رای دگر نیست
- شماره ٣٦: هر دلی کو به عشق مایل نیست
- شماره ٣٧: ساقی، ار جام می، دمادم نیست
- شماره ٣٨: عشق سیمرغ است، کورا دام نیست
- شماره ٣٩: دل، که دایم عشق می ورزید رفت
- شماره ٤٠: آه، به یک بارگی یار کم ما گرفت!
- شماره ٤١: باز هجر یار دامانم گرفت
- شماره ٤٢: مرا گر یار بنوازد، زهی دولت زهی دولت
- شماره ٤٣: کی از تو جان غمگینی شود شاد؟
- شماره ٤٤: هر که را جام می به دست افتاد
- شماره ٤٥: باز دل از در تو دور افتاد
- شماره ٤٦: عشق، شوری در نهاد ما نهاد
- شماره ٤٧: عشق شوقی در نهاد ما نهاد
- شماره ٤٨: بر من، ای دل، بند جان نتوان نهاد
- شماره ٤٩: بی رخت جان در میان نتوان نهاد
- شماره ٥٠: هر شب دل پر خونم بر خاک درت افتد
- شماره ٥١: بنمای به من رویت، یارات نمی افتد
- شماره ٥٢: با شمع روی خوبان پروانه ای چه سنجد؟
- شماره ٥٣: با عشق عقل فرسا دیوانه ای چه سنجد؟
- شماره ٥٤: با عشق قرار در نگنجد
- شماره ٥٥: با عشق تو ناز در نگنجد
- شماره ٥٦: جانا، حدیث شوقت در داستان نگنجد
- شماره ٥٧: امروز مرا در دل جز یار نمی گنجد
- شماره ٥٨: امروز مرا در دل جز یار نمی گنجد
- شماره ٥٩: در حلقه فقیران قیصر چه کار دارد؟
- شماره ٦٠: با پرتو جمالت برهان چه کار دارد؟
- شماره ٦١: با درد خستگانت درمان چه کار دارد؟
- شماره ٦٢: با درد خستگانت درمان چه کار دارد؟
- شماره ٦٣: خرم تن آن کس که دل ریش ندارد
- شماره ٦٤: بیا، کاین دل سر هجران ندارد
- شماره ٦٥: دل، دولت خرمی ندارد
- شماره ٦٦: راحت سر مردمی ندارد
- شماره ٦٧: نگارا، بی تو برگ جان که دارد؟
- شماره ٦٨: نگارا، بی تو برگ جان که دارد؟
- شماره ٦٩: تا کی کشم جفای تو؟ این نیز بگذرد
- شماره ٧٠: بیا بیا، که نسیم بهار می گذرد
- شماره ٧١: بیا، که عمر من خاکسار می گذرد
- شماره ٧٢: پشت بر روزگار باید کرد
- شماره ٧٣: یاد آن شیرین پسر خواهیم کرد
- شماره ٧٤: می روان کن ساقیا، کین دم روان خواهیم کرد
- شماره ٧٥: روی ننمود یار چتوان کرد
- شماره ٧٦: روی ننمود یار چتوان کرد؟
- شماره ٧٧: من رنجور را یک دم نپرسد یار چتوان کرد؟
- شماره ٧٨: از در یار گذر نتوان کرد
- شماره ٧٩: بدین زبان صفت حسن یار نتوان کرد
- شماره ٨٠: بتم از غمزه و ابرو، همه تیر و کمان سازد
- شماره ٨١: چنین که غمزه تو خون خلق می ریزد
- شماره ٨٢: اگر یکبار زلف یار از رخسار برخیزد
- شماره ٨٣: آن را که چو تو نگار باشد
- شماره ٨٤: تا بر قرار حسنی دل بی قرار باشد
- شماره ٨٥: دیده بختم، دریغا کور شد
- شماره ٨٦: من مست می عشقم هشیار نخواهم شد
- شماره ٨٧: گر نظر کردم به روی ماه رخساری چه شد؟
- شماره ٨٨: ناگه بت من مست به بازار برآمد
- شماره ٨٩: ناگه بت من مست به بازار برآمد
- شماره ٩٠: غلام حلقه به گوش تو زار باز آمد
- شماره ٩١: بیا، که بی رخ زیبات دل به جان آمد
- شماره ٩٢: ز اشتیاق تو، جانا، دلم به جان آمد
- شماره ٩٣: آشکارا نهان کنم تا چند؟
- شماره ٩٤: آن را که غمت ز در براند
- شماره ٩٥: این درد مرا دوا که داند؟
- شماره ٩٦: در من نگرد یار دگربار که داند
- شماره ٩٧: ای دل، چو در خانه خمار گشادند
- شماره ٩٨: نخستین باده کاندر جام کردند
- شماره ٩٩: نگارا، جسمت از جان آفریدند
- شماره ١٠٠: اگر شکسته دلانت هزار جان دارند
- شماره ١٠١: چو چشم مست تو آغاز کبر و ناز کند
- شماره ١٠٢: باز دلم عیش و طرب می کند
- شماره ١٠٣: هر که او دعوی مستی می کند
- شماره ١٠٤: به خرابات شدم دوش مرا بار نبود
- شماره ١٠٥: هر که در بند زلف یار بود
- شماره ١٠٦: تا کی از ما یار ما پنهان بود؟
- شماره ١٠٧: ای خوشا دل کاندر او از عشق تو جانی بود
- شماره ١٠٨: وه! که کارم ز دست می برود
- شماره ١٠٩: اندرین ره هر که او یکتا شود
- شماره ١١٠: نگارینی که با ما می نپاید
- شماره ١١١: مرا، گرچه ز غم جان می برآید
- شماره ١١٢: زان پیش که دل ز جان برآید
- شماره ١١٣: آخر این تیره شب هجر به پایان آید
- شماره ١١٤: صبا وقت سحر گویی ز کوی یار می آید
- شماره ١١٥: صبا وقت سحر، گویی، ز کوی یار می آید
- شماره ١١٦: گهی درد تو درمان می نماید
- شماره ١١٧: مرا درد تو درمان می نماید
- شماره ١١٨: ای باد صبا، به کوی آن یار
- شماره ١١٩: دل در گره زلف تو بستیم دگر بار
- شماره ١٢٠: دل در گره زلف تو بستیم دگربار
- شماره ١٢١: رخ سوی خرابات نهادیم دگربار
- شماره ١٢٢: نظر ز حال من ناتوان دریغ مدار
- شماره ١٢٣: غلام روی توام، ای غلام، باده بیار
- شماره ١٢٤: مرا از هر چه می بینم رخ دلدار اولی تر
- شماره ١٢٥: نیم چون یک نفس بی غم دلم خون خوار اولی تر
- شماره ١٢٦: سر به سر از لطف جانی ای پسر
- شماره ١٢٧: آب حیوان است، آن لب، یا شکر؟
- شماره ١٢٨: ای امید جان، عنایت از عراقی وامگیر
- شماره ١٢٩: بر درت افتاده ام خوار و حقیر
- شماره ١٣٠: به دست غم گرفتارم، بیا ای یار، دستم گیر
- شماره ١٣١: بی دلی را بی سبب آزرده گیر
- شماره ١٣٢: ای مطرب درد، پرده بنواز
- شماره ١٣٣: چون تو کردی حدیث عشق آغاز
- شماره ١٣٤: از غم عشقت جگر خون است باز
- شماره ١٣٥: کار ما، بنگر، که خام افتاد باز
- شماره ١٣٦: بی جمال تو، ای جهان افروز
- شماره ١٣٧: ساقی، ز شکر خنده شراب طرب انگیز
- شماره ١٣٨: در بزم قلندران قلاش
- شماره ١٣٩: تماشا می کند هر دم دلم در باغ رخسارش
- شماره ١٤٠: بکشم به ناز روزی سر زلف مشک رنگش
- شماره ١٤١: نرسد به هر زبانی سخن دهان تنگش
- شماره ١٤٢: صلای عشق، که ساقی ز لعل خندانش
- شماره ١٤٣: کردم گذری به میکده دوش
- شماره ١٤٤: باز غم بگرفت دامانم، دریغ
- شماره ١٤٥: حبذا عشق و حبذا عشاق
- شماره ١٤٦: بیا، که خانه دل پاک کردم از خاشاک
- شماره ١٤٧: بیا، که خانه دل پاک کردم از خاشاک
- شماره ١٤٨: دلی، که آتش عشق تواش بسوزد پاک
- شماره ١٤٩: گر آفتاب رخت سایه افکند بر خاک
- شماره ١٥٠: تنگ آمدم از وجود خود، تنگ
- شماره ١٥١: در جام جهان نمای اول
- شماره ١٥٢: ای دیده، بدار ماتم دل
- شماره ١٥٣: مبند، ای دل، بجز در یار خود دل
- شماره ١٥٤: خوشتر از خلد برین آراستند ایوان دل
- شماره ١٥٥: اکئوس تلالات بمدام
- شماره ١٥٦: از دل و جان عاشق زار توام
- شماره ١٥٧: باز در دام بلا افتاده ام
- شماره ١٥٨: ایندم منم که بیدل و بی یار مانده ام
- شماره ١٥٩: یاران، غمم خورید، که غمخوار مانده ام
- شماره ١٦٠: ساقی، چو نمی دهی شرابم
- شماره ١٦١: دل گم شد، ازو نشان نیابم
- شماره ١٦٢: دل گم شد، ازو نشان نمی یابم
- شماره ١٦٣: هیهات! کزین دیار رفتم
- شماره ١٦٤: کجایی؟ای ز جان خوشتر ، شبت خوش باد ، من رفتم
- شماره ١٦٥: من باز ره خانه خمار گرفتم
- شماره ١٦٦: من چه دانم که چرا از تو جدا افتادم؟
- شماره ١٦٧: اگر فرصت دهد، جانا، فراقت روزکی چندم
- شماره ١٦٨: در ملک لایزالی دیدم من آنچه دیدم
- شماره ١٦٩: در حسن رخ خوبان پیدا همه او دیدم
- شماره ١٧٠: آن بخت کو که بر در تو باز بگذرم؟
- شماره ١٧١: تا کی از دست تو خونابه خورم؟
- شماره ١٧٢: چه خوش بودی، دریغا، روزگارم؟
- شماره ١٧٣: چه خوش بودی، دریغا، روزگارم؟
- شماره ١٧٤: بر من نظری کن، که منت عاشق زارم
- شماره ١٧٥: نگارا، بی تو برگ جان ندارم
- شماره ١٧٦: هر زمان جوری ز خوبان می کشم
- شماره ١٧٧: ای راحت روانم، دور از تو ناتوانم
- شماره ١٧٨: جانا، نظری که ناتوانم
- شماره ١٧٩: کجایی، ای دل و جانم، که از غم تو بجانم
- شماره ١٨٠: دلی یا دلبری، یا جان و یا جانان، نمی دانم
- شماره ١٨١: با من دلشده گر یار نسازد چه کنم؟
- شماره ١٨٢: شاید که به درگاه تو عمری بنشینم
- شماره ١٨٣: شود میسر و گویی که در جهان بینم؟
- شماره ١٨٤: نیست کاری به آنم و اینم
- شماره ١٨٥: مرا جز عشق تو جانی نمی بینم نمی بینم
- شماره ١٨٦: بر در یار من سحر مست و خراب می روم
- شماره ١٨٧: من آن قلاش و رند بی نوایم
- شماره ١٨٨: ما چو قدر وصلت، ای جان و جهان، نشناختیم
- شماره ١٨٩: ما دگرباره توبه بشکستیم
- شماره ١٩٠: افسوس! که باز از در تو دور بماندیم
- شماره ١٩١: گر چه ز جهان جوی نداریم
- شماره ١٩٢: ما، کانده تو نیاز داریم
- شماره ١٩٣: من که هر لحظه زار می گریم
- شماره ١٩٤: گر ز شمعت چراغی افروزیم
- شماره ١٩٥: گر چه دل خون کنی از خاک درت نگریزیم
- شماره ١٩٦: ناخورده شراب می خروشیم
- شماره ١٩٧: ناخورده شراب می خروشیم
- شماره ١٩٨: خیزید، عاشقان، نفسی شور و شر کنیم
- شماره ١٩٩: خیز، تا قصد کوی یار کنیم
- شماره ٢٠٠: تا کی از دست فراق تو ستم ها بینیم؟
- شماره ٢٠١: ز غم زار و حقیرم، با که گویم؟
- شماره ٢٠٢: ز دلتنگی به جانم با که گویم؟
- شماره ٢٠٣: ای دوست، بیا، که ما توراییم
- شماره ٢٠٤: بیا، ای دیده، تا یک دم بگرییم
- شماره ٢٠٥: تا کی همه مدح خویش گوییم؟
- شماره ٢٠٦: شهری است بزرگ و ما دروییم
- شماره ٢٠٧: بگذر ای غافل ز یاد این و آن
- شماره ٢٠٨: مبتلای هجر یارم، الغیاث ای دوستان
- شماره ٢٠٩: مقصود دل عاشق شیدا همه او دان
- شماره ٢١٠: در کف جور تو افتادم، تو دان
- شماره ٢١١: رفت کار دل ز دست، اکنون تو دان
- شماره ٢١٢: ماهرخان، که داد عشق، عارض لاله رنگشان
- شماره ٢١٣: ز دل، جانا، غم عشقت رها کردن توان؟ نتوان
- شماره ٢١٤: نگار از سر کویت گذر کردن توان؟ نتوان
- شماره ٢١٥: عاشقی دانی چه باشد؟ بی دل و جان زیستن
- شماره ٢١٦: سهل گفتی به ترک جان گفتن
- شماره ٢١٧: تا توانی هیچ درمانم مکن
- شماره ٢١٨: ماهرویا، رخ ز من پنهان مکن
- شماره ٢١٩: بی رخت جانا، دلم غمگین مکن
- شماره ٢٢٠: ای یار، بیا و یاریی کن
- شماره ٢٢١: ای رخ جان فزای تو گشته خجسته فال من
- شماره ٢٢٢: چه کنم که دل نسازم هدف خدنگ او من؟
- شماره ٢٢٣: بپرس از دلم آخر، چه دل؟ که قطره خون
- شماره ٢٢٤: چو دل ز دایره عقل بی تو شد بیرون
- شماره ٢٢٥: ای حسن تو بی پایان، آخر چه جمال است این؟
- شماره ٢٢٦: ای دل و جان عاشقان شیفته جمال تو
- شماره ٢٢٧: ای دل و جان عاشقان شیفته لقای تو
- شماره ٢٢٨: ای آرزوی جان و دلم ز آرزوی تو
- شماره ٢٢٩: ای همه میل دل من سوی تو
- شماره ٢٣٠: ترک من، ای من غلام روی تو
- شماره ٢٣١: آن مونس غمگسار جان کو؟
- شماره ٢٣٢: ساقی، قدحی می مغان کو؟
- شماره ٢٣٣: مانا دمید بوی گلستان صبح گاه
- شماره ٢٣٤: ای جمالت برقع از رخ ناگهان انداخته
- شماره ٢٣٥: ای راحت روح هر شکسته
- شماره ٢٣٦: ای در میان جانم گنجی نهان نهاده
- شماره ٢٣٧: ای هر دهن ز یاد لبت پر عسل شده
- شماره ٢٣٨: در صومعه نگنجد، رند شرابخانه
- شماره ٢٣٩: در صومعه نگنجد رند شرابخانه
- شماره ٢٤٠: بازم از غصه جگر خون کرده ای
- شماره ٢٤١: تا تو در حسن و جمال افزوده ای
- شماره ٢٤٢: تا زخوبی دل ز من بربوده ای
- شماره ٢٤٣: ای یار، مکن، بر من بی یار ببخشای
- شماره ٢٤٤: در کار من درهم آخر نظری فرمای
- شماره ٢٤٥: ای دوست الغیاث! که جانم بسوختی
- شماره ٢٤٦: نگارا، گر چه از ما برشکستی
- شماره ٢٤٧: ای به تو زنده جسم و جان، مونس جان کیستی؟
- شماره ٢٤٨: پیش ازینم خوشترک می داشتی
- شماره ٢٤٩: ای ز غم فراق تو جان مرا شکایتی
- شماره ٢٥٠: ای عشق، کجا به من فتادی؟
- شماره ٢٥١: چه کرده ام که دلم از فراق خون کردی؟
- شماره ٢٥٢: جانا، نظری به ما نکردی
- شماره ٢٥٣: چه بد کردم؟ چه شد؟ از من چه دیدی؟
- شماره ٢٥٤: چه کردم؟ دلبرا، از من چه دیدی؟
- شماره ٢٥٥: آمد به درت امیدواری
- شماره ٢٥٦: ای دل، بنشین چو سوکواری
- شماره ٢٥٧: تا چند عشق بازیم بر روی هر نگاری؟
- شماره ٢٥٨: نگارا، کی بود کامیدواری
- شماره ٢٥٩: نگارا، از وصال خود مرا تا کی جدا داری؟
- شماره ٢٦٠: نمی دانم چه بد کردم، که نیکم زار می داری؟
- شماره ٢٦١: چه خوش باشد دلا کز عشق یار مهربان میری
- شماره ٢٦٢: چو برقع از رخ زیبای خود براندازی
- شماره ٢٦٣: از کرم در من بیچاره نظر کن نفسی
- شماره ٢٦٤: نگارا، وقت آن آمد که یکدم ز آن من باشی
- شماره ٢٦٥: خوشا دردی!که درمانش تو باشی
- شماره ٢٦٦: چه خوش باشد! که دلدارم تو باشی
- شماره ٢٦٧: الا قم، واغتنم یوم التلاقی
- شماره ٢٦٨: اندوهگنی چرا؟ عراقی
- شماره ٢٦٩: فمالی لم اطا سبع الطباقی
- شماره ٢٧٠: لقد فاح الربیع و دار ساقی
- شماره ٢٧١: آن جام طرب فزای ساقی
- شماره ٢٧٢: جانا، ز منت ملال تا کی؟
- شماره ٢٧٣: دلربایی دل ز من ناگه ربودی کاشکی
- شماره ٢٧٤: از غم دلدار زارم، مرگ به زین زندگی
- شماره ٢٧٥: الا، قد طال عهدی بالوصال
- شماره ٢٧٦: گر به رخسار تو، ای دوست، نظر داشتمی
- شماره ٢٧٧: در جهان گر نه یار داشتمی
- شماره ٢٧٨: گرنه سودای یار داشتمی
- شماره ٢٧٩: ای که از لطف سراسر جانی
- شماره ٢٨٠: ترسا بچه ای، شنگی، شوخی، شکرستانی
- شماره ٢٨١: چنانم از هوس لعل شکرستانی
- شماره ٢٨٢: سر عشقت کس تواند گفت؟ نی
- شماره ٢٨٣: کی بود کین درد را درمان کنی؟
- شماره ٢٨٤: نگویی باز: کای غم خوار چونی؟
- شماره ٢٨٥: بیا، تا بیدلان را زار بینی
- شماره ٢٨٦: ای خوشتر از جان، آخر کجایی؟
- شماره ٢٨٧: ای ربوده دلم به رعنایی
- شماره ٢٨٨: بود آیا که خرامان ز درم بازآیی؟
- شماره ٢٨٩: بیا، که بی تو به جان آمدم ز تنهایی
- شماره ٢٩٠: پسرا، ره قلندر سزد ار به من نمایی
- شماره ٢٩١: چه بود گر نقاب بگشایی؟
- شماره ٢٩٢: در کوی تو لولیی، گدایی
- شماره ٢٩٣: دلی دارم، چه دل؟ محنت سرایی
- شماره ٢٩٤: ز اشتیاق تو جانم به لب رسید، کجایی؟
- شماره ٢٩٥: ز دو دیده خون فشانم، ز غمت شب جدایی
- شماره ٢٩٦: زهی! جمال تو رشک بتان یغمایی
- شماره ٢٩٧: سحرگه بر در راحت سرایی
- شماره ٢٩٨: کشید کار ز تنهاییم به شیدایی
- شماره ٢٩٩: همی گردم به گرد هر سرایی
- شماره ٣٠٠: شدم از عشق تو شیدا، کجایی؟
- شماره ٣٠١: نیم بی تو دمی بی غم، کجایی؟
- شماره ٣٠٢: درین ره گر بترک خود بگویی
- شماره ٣٠٣: درین ره گر به ترک خود بگویی
- شماره ٣٠٤: گر از زلف پریشانت صبا بر هم زند مویی
- شماره ٣٠٥: نه از تو به من رسید بویی