غزلیات

شماره ١: ای آتش سودای تو خون کرده جگرها
شماره ٢: طبع تو دمساز نیست عاشق دلسوز را
شماره ٣: خوش خوش خرامان می روی، ای شاه خوبان تا کجا
شماره ٤: رفتم به راه صفت دیدم به کوی صفا
شماره ٥: ز خاک کوی تو هر خار سوسنی است مرا
شماره ٦: به زبان چرب جانا بنواز جان ما را
شماره ٧: بر سر کرشمه از دل خبری فرست ما را
شماره ٨: گرنه عشق او قضای آسمانستی مرا
شماره ٩: ای پار دوست بوده و امسال آشنا
شماره ١٠: اری فی النوم ما طالت نواها
شماره ١١: جام می تا خط بغداد ده ای یار مرا
شماره ١٢: درد زده است جان من میوه جان من کجا
شماره ١٣: سر به عدم درنه و یاران طلب
شماره ١٤: گر مدعی نه ای غم جانان به جان طلب
شماره ١٥: مست تمام آمده است بر در من نیم شب
شماره ١٦: به یکی نامه خودم دریاب
شماره ١٧: ترک خواهش کن و با راحت و آرام بخسب
شماره ١٨: رویم ز گریه بین چو گلین کاه زیر آب
شماره ١٩: کار عشق از وصل و هجران درگذشت
شماره ٢٠: انصاف در جبلت عالم نیامده است
شماره ٢١: پای گریز نیست که گردون کمان کش است
شماره ٢٢: تا جهان است از جهان اهل وفائی برنخاست
شماره ٢٣: دل پیشکش تو جان نهاده است
شماره ٢٤: کار گیتی را نوائی مانده نیست
شماره ٢٥: اهل بر روی زمین جستیم نیست
شماره ٢٦: آگه نه ای که بر دلم از غم چه درد خاست
شماره ٢٧: در این عهد از وفا بوئی نمانده است
شماره ٢٨: از کف ایام امان کس نیافت
شماره ٢٩: زآتش اندیشه جانم سوخته است
شماره ٣٠: زخم زمانه را در مرهم پدید نیست
شماره ٣١: چه آفتی تو که کمتر غم تو هجران است
شماره ٣٢: حصن جان ساز در جهان خلوت
شماره ٣٣: بخت بدرنگ من امروز گم است
شماره ٣٤: طره مفشان که غرامت بر ماست
شماره ٣٥: در جهان هیچ سینه بی غم نیست
شماره ٣٦: مرا دانه دل بر آتش فتاده است
شماره ٣٧: من ندانستم که عشق این رنگ داشت
شماره ٣٨: چه نشینم که فتنه بر پای است
شماره ٣٩: آن کز می خواجگی است سرمست
شماره ٤٠: فرمان ملک چه ساحری ساخت
شماره ٤١: ای قول دل به رفیع الدرجات
شماره ٤٢: عیسی لب است یار و دم از من دریغ داشت
شماره ٤٣: دست قبا در جهان نافه گشای آمده است
شماره ٤٤: ای باد صبح بین که کجا می فرستمت
شماره ٤٥: لعل او بازار جان خواهد شکست
شماره ٤٦: دیدی که یار چون ز دل ما خبر نداشت
شماره ٤٧: رخ تو رونق قمر بشکست
شماره ٤٨: از حال خود شکسته دلان را خبر فرست
شماره ٤٩: زان زلف مشک رنگ نسیمی به ما فرست
شماره ٥٠: روی تو دارد ز حسن آنچه پری آن نداشت
شماره ٥١: به باغ وصل تو خاری، رقیب صد ورد است
شماره ٥٢: تیره زلفا باده روشن کجاست
شماره ٥٣: دردی است درد عشق که درمان پذیر نیست
شماره ٥٤: شمع شب ها بجز خیال تو نیست
شماره ٥٥: سر سودای تو را سینه ما محرم نیست
شماره ٥٦: ما به غم خو کرده ایم ای دوست ما را غم فرست
شماره ٥٧: بس لابه که بنمودم و دل دار نپذرفت
شماره ٥٨: شوری ز دو عشق در سر ماست
شماره ٥٩: دل شد از دست و نه جای سخن است
شماره ٦٠: آن نازنین که عیسی دلها زبان اوست
شماره ٦١: عیسی لبی و مرده دلم در برابرت
شماره ٦٢: گر هیچ شبی وصل دلارام توان یافت
شماره ٦٣: چه گویی ز لب دوست شکر وام توان خواست
شماره ٦٤: کیست که در کوی تو فتنه روی نیست
شماره ٦٥: عشق تو قضای آسمانی است
شماره ٦٦: می خور که جهان حریف جوی است
شماره ٦٧: دل را ز دم تو دام روزی است
شماره ٦٨: ای دل به عشق بر تو که عشقت چه درخور است
شماره ٦٩: خاکی دلم که در لب آن نازنین گریخت
شماره ٧٠: خه که دگر باره دل، درد تو در برگرفت
شماره ٧١: به دو میگون لب و پسته دهنت
شماره ٧٢: هر که در عاشقی قدم نزده است
شماره ٧٣: جو به جو عشقت شمار دم زدن بر من گرفت
شماره ٧٤: سر و زر کو که منت یارم جست
شماره ٧٥: یارب آن خال بر آن لب چه خوش است
شماره ٧٦: در عشق تو عافیت حرام است
شماره ٧٧: به جائی رسید عشق که بر جای جان نشست
شماره ٧٨: چرا ننهم؟ نهم دل بر خیالت
شماره ٧٩: هر که به سودای چون تو یار بپرداخت
شماره ٨٠: دلم در بحر سودای تو غرق است
شماره ٨١: بگشا نقاب رخ که ز ره بر در آیمت
شماره ٨٢: علم عشق عالی افتاده است
شماره ٨٣: فلک در نیکوئی انصاف دادت
شماره ٨٤: بتی کز طرف شب مه را وطن ساخت
شماره ٨٥: آن ها که محققان راهند
شماره ٨٦: با او دلم به مهر و محبت نشانه بود
شماره ٨٧: طریق عشق رهبر برنتابد
شماره ٨٨: عقل در عشق تو سرگردان بماند
شماره ٨٩: دل کشید آخر عنان چون مرد میدانت نبود
شماره ٩٠: دولت عشق تو آمد عالم جان تازه کرد
شماره ٩١: دل پیش خیال تو صد دیده برافشاند
شماره ٩٢: صد یک حسن تو نوبهار ندارد
شماره ٩٣: تب دوشین در آن بت چون اثر کرد
شماره ٩٤: هر تار ز مژگانش تیری دگر اندازد
شماره ٩٥: عذر از که توان خواست که دلبر نپذیرد
شماره ٩٦: عشق تو چون درآید شور از جهان برآید
شماره ٩٧: عشق تو به گرد هر که برگردد
شماره ٩٨: آن زمان کو زلف را سر می برد
شماره ٩٩: سر نیست کز تو بر سر خنجر نمی شود
شماره ١٠٠: هر زمانی بر دلم باری رسد
شماره ١٠١: عشاق بجز یار سر انداز نخواهند
شماره ١٠٢: نگارینا به صحرا رو که صحرا حله می پوشد
شماره ١٠٣: عشق تو به هر دلی فرو ناید
شماره ١٠٤: فروغ جمالت نظر برنتابد
شماره ١٠٥: خوی او از خام کاری کم نکرد
شماره ١٠٦: ذره نماید آفتاب ار به جمال تو رسد
شماره ١٠٧: حاشا که مرا جز تو در دیده کسی باشد
شماره ١٠٨: با یاد تو زهر بر شکر خندد
شماره ١٠٩: جانا لب تو پیش کش از ما چه ستاند
شماره ١١٠: مهر تو بر دیگران نتوان نهاد
شماره ١١١: پرده نو ساخت عشق، زخمه نو در فزود
شماره ١١٢: مرا وصلت به جانی برنیاید
شماره ١١٣: دل که در دام تو افتاد غم جان نبرد
شماره ١١٤: دل زخم تو را سپر ندارد
شماره ١١٥: بوسه گه آسمان نعل سمند تو باد
شماره ١١٦: با کفر زلفت ای جان ایمان چه کار دارد
شماره ١١٧: آوازه جمالت چون از جهان برآمد
شماره ١١٨: وصل تو به وهم در نمی آید
شماره ١١٩: چشم ما بر دوخت عشق و پرده ما بردرید
شماره ١٢٠: دوست مرا رطل عشق تا خط بغداد داد
شماره ١٢١: دل رفت و می ندانم حالش که خود کجا شد
شماره ١٢٢: لعلت اندر سخن شکر خاید
شماره ١٢٣: دل از آن راحت جان نشکیبد
شماره ١٢٤: لب جانان دوای جان بخشد
شماره ١٢٥: اول از خود بری توانم شد
شماره ١٢٦: دل عاشق به جان فرو ناید
شماره ١٢٧: دل از آن دلستان به کس نرسد
شماره ١٢٨: عشق تو دست از میان کار برآورد
شماره ١٢٩: ازین ده رنگ تر یاری نپندارم که کس دارد
شماره ١٣٠: می وقت صبوح راوقی باید
شماره ١٣١: تو را نازی است اندر سر که عالم بر نمی تابد
شماره ١٣٢: چه روح افزا و راحت باری ای باد
شماره ١٣٣: چشم دارم که مرا از تو پیامی برسد
شماره ١٣٤: باغ جان را صبوحی آب دهید
شماره ١٣٥: دل نام تو بر نگین نویسد
شماره ١٣٦: فراقت ز خون ریز من در نماند
شماره ١٣٧: آتش عشق تو دید صبرم و سیماب شد
شماره ١٣٨: دل بسته زلف تو شد از من چه نویسد
شماره ١٣٩: آتش عیاره ای آب عیارم ببرد
شماره ١٤٠: خاکی دلم به گرد وصالش کجا رسد
شماره ١٤١: اندرآ ای جان که در پای تو جان خواهم فشاند
شماره ١٤٢: سخن با او به موئی درنگیرد
شماره ١٤٣: دلم آخر به وصالش برسد
شماره ١٤٤: سر زلفت چو در جولان بیاید
شماره ١٤٥: دل دادم و کار برنیامد
شماره ١٤٦: مرا غم تو به خمار خانه باز آورد
شماره ١٤٧: مکن کز چشم من بر خاک سیل آتشین خیزد
شماره ١٤٨: بر دل غم فراقت آسان چگونه باشد
شماره ١٤٩: شور عشق تو در جهان افتاد
شماره ١٥٠: عقل ز دست غمت دست به سر می رود
شماره ١٥١: روی تو را در رکاب شمس و قمر می رود
شماره ١٥٢: دل سکه عشق می نگرداند
شماره ١٥٣: تا مرا عشق یار غار افتاد
شماره ١٥٤: دلبر آن به که کسش نشناسد
شماره ١٥٥: نقش تو خیال برنتابد
شماره ١٥٦: روی تو چون نوبهار جلوه گری می کند
شماره ١٥٧: زین وجودت به جان خلاص دهند
شماره ١٥٨: روزم به نیابت شب آمد
شماره ١٥٩: ماه را با نور رویش بیش مقداری نماند
شماره ١٦٠: ز خوبان جز جفاکاری نیاید
شماره ١٦١: خار غم تو گل طرب دارد
شماره ١٦٢: زهر با یاد تو شکر گردد
شماره ١٦٣: عشقت چو درآمد ز دلم صبر بدر شد
شماره ١٦٤: آن را که غم گسار تو باشی چه غم خورد
شماره ١٦٥: آنچه تو کردی بتا نه شرط وفا بود
شماره ١٦٦: رخ به زلف سیاه می پوشد
شماره ١٦٧: آواز حسنت ای جان هفت آسمان بگیرد
شماره ١٦٨: آنچه عشق دوست با من می کند
شماره ١٦٩: مرد که با عشق دست در کمر آید
شماره ١٧٠: عشق تو اندر دلم شاخ کنون می زند
شماره ١٧١: نی دست من به شاخ وصال تو بر رسید
شماره ١٧٢: این عشق آتشینم دود از جهان برآرد
شماره ١٧٣: دلم ز هوای تو بر نمی گردد
شماره ١٧٤: صبح چون جیب آسمان بگشاد
شماره ١٧٥: آن دم که صبح بینش من بال برگشاد
شماره ١٧٦: زان بخششی که بر در عالم شد
شماره ١٧٧: آباد بر آن شب که شب وصلت ما بود
شماره ١٧٨: عافیت کس نشان دهد؟ ندهد
شماره ١٧٩: دل ز گیتی وفاجویی ندارد
شماره ١٨٠: دل جام جام، زهر غمان هر زمان کشد
شماره ١٨١: آمد نفس صبح و سلامت نرسانید
شماره ١٨٢: آن کو چو تو دلربای دارد
شماره ١٨٣: چون زلف یار گیرم دستم به یارب آید
شماره ١٨٤: با درد تو کس منت مرهم نپذیرد
شماره ١٨٥: آوازه جمالت اندر جهان فتاد
شماره ١٨٦: در خوشاب را لبت سخت خوش آب می دهد
شماره ١٨٧: عشقت آتش ز جان برانگیزد
شماره ١٨٨: پیش لب تو حلقه به گوشم بنفشه وار
شماره ١٨٩: پیش صبا نثار کنم جان شکوفه وار
شماره ١٩٠: دل پرده عشق توست برگیر
شماره ١٩١: خون ریزی و نندیشی، عیار چنین خوش تر
شماره ١٩٢: خیز و به ایام گل باده گلگون بیار
شماره ١٩٣: بر سر من نامده است از تو جفاجوی تر
شماره ١٩٤: رحم کن رحم، نظر باز مگیر
شماره ١٩٥: حدیث توبه رها کن سبوی باده بیار
شماره ١٩٦: آن خال جو سنگش ببین، آن روی گندمگون نگر
شماره ١٩٧: سرهای سراندازان در پای تو اولی تر
شماره ١٩٨: فتاده ام به طلسم کشاکش تقدیر
شماره ١٩٩: روز عمرم در شب افتاده است باز
شماره ٢٠٠: ای دل آن زنار نگسستی هنوز
شماره ٢٠١: دهان شیشه گشا صبح شد شراب بریز
شماره ٢٠٢: از این ده رنگ تر یاری نپندارم که دارد کس
شماره ٢٠٣: بوی وفا ز گلبن عالم نیافت کس
شماره ٢٠٤: مه نجویم، مه مرا روی تو بس
شماره ٢٠٥: کشد مو بر تن نخجیر تیر از شوق پیکانش
شماره ٢٠٦: هر دل که غم تو داغ کردش
شماره ٢٠٧: عقل ما سلطان جان می خواندش
شماره ٢٠٨: چو به خنده بازیابم اثر دهان تنگش
شماره ٢٠٩: خسته ام نیک از بد ایام خویش
شماره ٢١٠: بس سفالین لب و خاکین رخ و سنگین جانم
شماره ٢١١: از دو عالم دامن جان درکشم هر صبح دم
شماره ٢١٢: کو صبح که بار شب کشیدم
شماره ٢١٣: نه رای آنکه ز عشق تو روی برتابم
شماره ٢١٤: از دهر غدر پیشه وفائی نیافتم
شماره ٢١٥: از گشت چرخ کار به سامان نیافتم
شماره ٢١٦: بر سریر نیاز می غلطم
شماره ٢١٧: با بخت در عتابم و با روزگار هم
شماره ٢١٨: در سایه غم شکست روزم
شماره ٢١٩: در سینه نفس چنان شکستم
شماره ٢٢٠: ز خاک پاشی در دستخون فروماندیم
شماره ٢٢١: گر به عیار کسان از همه کس کمتریم
شماره ٢٢٢: تا چند ستم رسیده باشم
شماره ٢٢٣: نماند اهل رنگی که من داشتم
شماره ٢٢٤: از هستی خود که یاد دارم
شماره ٢٢٥: گرچه به دست کرشمه تو اسیرم
شماره ٢٢٦: منم آن کز طرب غمین باشم
شماره ٢٢٧: دردی که مرا هست به مرهم نفروشم
شماره ٢٢٨: خون دلم مخور که غمان تو می خورم
شماره ٢٢٩: ما از عراق جان غم آلود می بریم
شماره ٢٣٠: الصبوح ای دل که ما بزم قلندر ساختیم
شماره ٢٣١: به کوی عشق تو جان در میان راه نهم
شماره ٢٣٢: ای قوم الغیاث که کار اوفتاده ایم
شماره ٢٣٣: یک نظر دوش از شکنج زلف او دزدیده ام
شماره ٢٣٤: دل بشد از دست دوست را به چه جویم
شماره ٢٣٥: زنگ دل از آب روی شستیم
شماره ٢٣٦: این خود چه صورت است که من پای بست اویم
شماره ٢٣٧: گفتم آه آتشین بس کن، نه من خاک توام
شماره ٢٣٨: نام تو چون بر زبان می آیدم
شماره ٢٣٩: از تف دل آتشین دهانم
شماره ٢٤٠: کفر است راز عشقت پنهان چرا ندارم
شماره ٢٤١: نازی است تو را در سر، کمتر نکنی دانم
شماره ٢٤٢: به میدان وفا یارم چنان آمد که من خواهم
شماره ٢٤٣: گفتم به ری مراد دل آسان برآورم
شماره ٢٤٤: مرا گوئی چه سر داری، سر سودای او دارم
شماره ٢٤٥: چون تلخ سخن رانی تنگ شکرت خوانم
شماره ٢٤٦: گر رحم کنی جانا جان بر سرت افشانم
شماره ٢٤٧: ما پیشکش تو جان فرستیم
شماره ٢٤٨: دیده در کار لب و خالش کنم
شماره ٢٤٩: دل به سودای بتان دربسته ام
شماره ٢٥٠: جانا ز سر مهر تو گشتن نتوانم
شماره ٢٥١: به صفت، عاشق جمال توایم
شماره ٢٥٢: امروز دو هفته است که روی تو ندیدم
شماره ٢٥٣: طبع تو دمساز نیست چاره چه سازم
شماره ٢٥٤: ای جفت دل من از تو فردم
شماره ٢٥٥: خوش خوش از عشق تو جانی می کنم
شماره ٢٥٦: من در طلب یارم ز اغیار نیندیشم
شماره ٢٥٧: دل را به غم تو باز بستیم
شماره ٢٥٨: خیز تا رخت دل براندازیم
شماره ٢٥٩: یارب از عشق چه سرمستم و بی خویشتنم
شماره ٢٦٠: نزل عشقت جان شیرین آورم
شماره ٢٦١: نیم شب پی گم کنان در کوی جانان آمدم
شماره ٢٦٢: در عشق ز تیغ و سر نیندیشم
شماره ٢٦٣: ما دل به دست مهر تو زان باز داده ایم
شماره ٢٦٤: تا من پی آن زلف سرافکنده همی دارم
شماره ٢٦٥: تو را در دوستی رائی نمی بینم، نمی بینم
شماره ٢٦٦: دست از دو جهان کشیده خواهم
شماره ٢٦٧: ز باغت بجز بوی و رنگی نبینم
شماره ٢٦٨: ز باغ عافیت بوئی ندارم
شماره ٢٦٩: طاقتی کو که به سر منزل جانان برسم
شماره ٢٧٠: دارم سر آنکه سر برآرم
شماره ٢٧١: از گلستان وصل نسیمی شنیده ام
شماره ٢٧٢: دلا زارت برون نتوان نهادن
شماره ٢٧٣: خرمی کان فلک دهد غم دان
شماره ٢٧٤: برون از جهان تکیه جایی طلب کن
شماره ٢٧٥: سوختم چون بوی برناید ز من
شماره ٢٧٦: ای صبح مرا حدیث آن مه کن
شماره ٢٧٧: غصه آسمان خورم دم نزنم، دریغ من
شماره ٢٧٨: دلا با عشق پیمان تازه گردان
شماره ٢٧٩: رخش حسن ای جان شگرفی را به میدان درفکن
شماره ٢٨٠: دلم دردمند است باری برافکن
شماره ٢٨١: آب و سنگم داد بر باد آتش سودای من
شماره ٢٨٢: ترک سن سن گوی توسن خوی سوسن بوی من
شماره ٢٨٣: از عشق دوست بین که چه آمد به روی من
شماره ٢٨٤: ای باد بوی یوسف دلها به ما رسان
شماره ٢٨٥: بر سر بازار عشق آزاد نتوان آمدن
شماره ٢٨٦: ای لعل تو پرده دار پروین
شماره ٢٨٧: روی است بنامیزد یا ماه تمام است آن
شماره ٢٨٨: تا مرا سودای تو خالی نگرداند ز من
شماره ٢٨٩: تا دل غم او دارد نتوان غم جان خوردن
شماره ٢٩٠: در یک سخن آن همه عتیبش بین
شماره ٢٩١: شب من دام خورشید است گوئی زلف یار است این
شماره ٢٩٢: درد دل گویم از نهان بشنو
شماره ٢٩٣: آخر چه خون کرد این دلم کامد به ناخن خون او
شماره ٢٩٤: تو چه دانی که من از وفا چه نمودم به جای تو
شماره ٢٩٥: سینه پر آتشم چو میغ از تو
شماره ٢٩٦: شد آبروی عاشقان از خوی آتش ناک تو
شماره ٢٩٧: گرچه جانی از نظر پنهان مشو
شماره ٢٩٨: چه کرده ام بجای تو که نیستم سزای تو
شماره ٢٩٩: پشت پایی زد خرد را روی تو
شماره ٣٠٠: در عشق داستانم و بر تو به نیم جو
شماره ٣٠١: بسته زلف اوست دل، ای دل از آن کیست او
شماره ٣٠٢: ای تماشاگه جان بر طرف لاله ستان تو
شماره ٣٠٣: رخت تمنای دل بر در عشاق نه
شماره ٣٠٤: افدی بنفس من بدت فی المهد عنی غافله
شماره ٣٠٥: خیال روی توام غم گسار و روی تو نه
شماره ٣٠٦: هست به دور تو عقل نام شکسته
شماره ٣٠٧: در دستت اوفتادم چون مرغ پر بریده
شماره ٣٠٨: ای از پی آشوب ما از رخ نقاب انداخته
شماره ٣٠٩: سرمستم و تشنه، آب در ده
شماره ٣١٠: در صبوح آن راح ریحانی بخواه
شماره ٣١١: ای برقرار خوبی، با تو قرار من چه
شماره ٣١٢: ای دل به جفات جان نهاده
شماره ٣١٣: ای زیر نقاب مه نموده
شماره ٣١٤: ای چشم پر خمارت دلها فگار کرده
شماره ٣١٥: درا تا سیل بنشانم ز دیده
شماره ٣١٦: ماه نو و صبح بین پیاله و باده
شماره ٣١٧: از زلف هر کجا گرهی برگشاده ای
شماره ٣١٨: روی درکش ز دهر دشمن روی
شماره ٣١٩: زین تنگنای وحشت اگر باز رستمی
شماره ٣٢٠: غم بنیاد آب و گل چه خوری
شماره ٣٢١: روز دانش به ازین بایستی
شماره ٣٢٢: ای دل ای دل هلاک تن کردی
شماره ٣٢٣: خاک بغداد در آب بصرم بایستی
شماره ٣٢٤: شوریده کرد ما را عشق پری جمالی
شماره ٣٢٥: ای راحت جان ها به تو، آرام جان کیستی
شماره ٣٢٦: ای سرو غنچه لب ز گلستان کیستی
شماره ٣٢٧: ای ترک دلستان ز شبستان کیستی
شماره ٣٢٨: کردی نخست با ما عهدی چنان که دانی
شماره ٣٢٩: یکی بخرام در بستان که تا سرو روان بینی
شماره ٣٣٠: زره زلف بر قبا شکنی
شماره ٣٣١: این چه شور است آخر ای جان کز جهان انگیختی
شماره ٣٣٢: جان بخشمت آن ساعت کز لب شکرم بخشی
شماره ٣٣٣: تا بیش دل خراب داری
شماره ٣٣٤: تب ها کشم از هجر تو شب های جدائی
شماره ٣٣٥: گلی از باغ وفا آمده ای
شماره ٣٣٦: باز از کرشمه زخمه نو در فزوده ای
شماره ٣٣٧: تا حلقه های بهم برشکسته ای
شماره ٣٣٨: چه کرده ام که مرا پایمال غم کردی
شماره ٣٣٩: آن لعل شکر خنده گر از هم بگشایی
شماره ٣٤٠: تاطرف کلاه برشکستی
شماره ٣٤١: یا وصل تو را نشانه بایستی
شماره ٣٤٢: بر دیده ره خیال بستی
شماره ٣٤٣: عالم افروز بهارا که تویی
شماره ٣٤٤: گر زیر زلف بند او باد صبا جا یافتی
شماره ٣٤٥: چه کردم کاستین بر من فشاندی
شماره ٣٤٦: جان از تنم برآید چون از درم درآئی
شماره ٣٤٧: هر زمان بر جان من باری نهی
شماره ٣٤٨: دیدی که هیچگونه مراعات من نکردی
شماره ٣٤٩: ز بدخوئی دمی خو وانکردی
شماره ٣٥٠: کاشکی جز تو کسی داشتمی
شماره ٣٥١: درآ کز یک نظر جان تازه کردی
شماره ٣٥٢: دوست داری که دوستدار کشی
شماره ٣٥٣: تا لوح جفا درست کردی
شماره ٣٥٤: ز دلت چه داد خواهم که نه داور منی
شماره ٣٥٥: خاک توام مرا چه خوری خون به دوستی
شماره ٣٥٦: دل نداند تو را چنان که توئی
شماره ٣٥٧: بانگ آمد از قنینه کآباد بر خرابی
شماره ٣٥٨: دلم که مرغ تو آمد به دام باز گرفتی
شماره ٣٥٩: به خرد راه عشق می پوئی
شماره ٣٦٠: خود لطف بود چندان ای جان که تو داری
شماره ٣٦١: صید توام فکندی و در خون گذاشتی
شماره ٣٦٢: به رخت چه چشم دارم که نظر دریغ داری
شماره ٣٦٣: زین نیم جان که دارم جانان چه خواست گوئی
شماره ٣٦٤: مرا روزی نپرسی کآخر ای غم خوار من چونی
شماره ٣٦٥: هرگز بود به شوخی چشم تو عبهری
شماره ٣٦٦: گر قصد جان نداری، خونم چرا خوری
شماره ٣٦٧: خطی بر سوسن از عنبر کشیدی
شماره ٣٦٨: هدیه پای تو زر بایستی
شماره ٣٦٩: ناز جنگ آمیز جانان برنتابد هر دلی
شماره ٣٧٠: دشوار عشق بر دلم آسان نمی کنی
شماره ٣٧١: گرنه تو ای زود سیر تشنه خون منی
شماره ٣٧٢: چه کرد این بنده جز آزاد مردی
شماره ٣٧٣: مرا تا جان بود جانان تو باشی
شماره ٣٧٤: گر بر در وصالت امید بار بودی
شماره ٣٧٥: با هیچ دوست دست به پیمان نمی دهی
شماره ٣٧٦: دلم غارتیدی ز بس ترک تازی
شماره ٣٧٧: خاک شدم در تو را آب رخم چرا بری
شماره ٣٧٨: هر روز به هر دستی رنگی دگر آمیزی
شماره ٣٧٩: از بوالعجبی هردم رنگ دگر آمیزی
شماره ٣٨٠: ای دیده ره ز ظلمت غم چون برون بری
شماره ٣٨١: عتاب رنگ به من نامه ای فرستادی
شماره ٣٨٢: ز من گسستی و با دیگران بپیوستی
شماره ٣٨٣: یک زبان داری و صد عشوه گری
شماره ٣٨٤: تو را افتد که با ما سر برآری
شماره ٣٨٥: در عشق، فتوح چیست؟ دانی
شماره ٣٨٦: گویم همه دل منی و جانی
شماره ٣٨٧: خاکم که مرا منی نیابی
شماره ٣٨٨: ماهی که مه از قفای او بینی
شماره ٣٨٩: داور جانی، پس این فریاد جان چون نشنوی
شماره ٣٩٠: ای رخ نورپاش تو پیشه گرفته دلبری
شماره ٣٩١: دلم خاک تو شد گو باش من خون می خورم باری
شماره ٣٩٢: اذا ما الطیر غنت فی الصباح
شماره ٣٩٣: تعاطی الکاس من شان الصبوح
شماره ٣٩٤: ما انصف ندمانی لو انکر ادمانی
شماره ٣٩٥: یارب لیل مظلم قد قلت یارب ارحم
شماره ٣٩٦: قم بکرة و خذها با کورة الحیات
شماره ٣٩٧: از روی تو فروزد شمع سرای عیسی
شماره ٣٩٨: چو عمر رفته تو کس را به هیچ کار نیایی
شماره ٣٩٩: دیوانه شوم چون تو پری وار نمایی
شماره ٤٠٠: لاله رخا سمن برا سرو روان کیستی
شماره ٤٠١: باز از نوای دلبری سازی دگرگون می زنی